Zonder beheersvennootschap sta je zelf in voor het beheer van de rechten op je muziek. Auteursrechten en naburige rechten zijn exclusief. Dit zorgt ervoor dat je in principe telkens toestemming moet  geven wanneer iemand je songs of opnames wenst te gebruiken (kopiëren, verspreiden, verkopen, ...). In ruil voor die toestemming of licentie kan je een gepaste vergoeding vragen.

In de praktijk is het wel bijzonder moeilijk om dit allemaal zelf te doen. Je kan bijvoorbeeld moeilijk achterhalen wanneer je muziek wordt afgespeeld op buitenlandse radiostations of op een of ander online platform geplaatst wordt. Daarom wordt meestal beroep gedaan op beheersvennootschappen voor het collectief beheer van de rechten. Zij zijn gespecialiseerd in het opsporen van ‘gebruikers’ en kunnen ook vaste vergoedingen innen in jouw plaats.

Nu het internet het klassieke auteursrecht in een wurggreep heeft genomen, zijn er nieuwe methodes ontstaan om met je auteursrechten om te gaan. Net zoals het uitbrengen van een plaat steeds vaker in eigen beheer gebeurt met hulp van platforms als Tunecore, Bandcamp, … kan een auteur/componist ook terugvallen op enkele nieuwe tools om het beheer van auteursrechten in eigen handen te houden.

Een van deze tools vind je bij Creative Commons. Als je je muziek verspreidt onder zo’n licentie, ga je niet automatisch vergoedingen kunnen ontvangen wanneer je muziek bv. op radio of tv wordt gedraaid. Je bepaalt wel zelf wat je toelaat en wat niet, door je licentie à la carte samen te stellen. Denk er vooral aan dat zo'n licenties onomkeerbaar zijn en je dus definitief afstand doet van vergoedingen voor die vormen van gebruik. Meer info over Creative Commons en de verschillende opties vind je hier.

Net zoals beheersvennootschappen doen ook publishers aan rechtenbeheer. Het verschil met Sabam is dat deze tussenpersonen actief gaan werken op het repertoire van een auteur om de rechten meer te laten opbrengen. Alles over het samenwerken met een publisher vind je hier. Je kan ten slotte ook nog voor kiezen voor ‘rechtenadministratie’. Dit zou je de light-versie van publishing kunnen noemen omdat hierbij enkel wordt gecontroleerd of auteursrechten correct geïnd en verdeeld worden.