VI.BE

Na één van de meest kwaliteitsvolle finales uit de RockRacegeschiedenis is het Whispering Sons die aan de haal ging met de jury- én publieksprijs.

Reuske eindigde op de tweede plaats en Milpool won de Stoemp! Poppunt prijs.

In een finale waarbij het muzikaal genieten was van het begin tot einde bewees Whispering Sons dat een goed opgebouwde concertperformance en sound je de overwinning kan bezorgen. Toch was dit jaar de finale van de RockRace er eentje van hoogstaand niveau! Zelden hebben de details zo veel uitgemaakt om een winnaar aan te duiden.

Vandaar ook een zeer dikke proficiat aan de overige kandidaten Reuske, Milpool en JFK die de jury in de AB wisten te bekoren!

Deze week: halve finales van RockRace 2015! Wie van deze bands zal doorstoten naar de finale in ABClub?

Van headbangen tot hipshaken: Rockrace 2015 heeft het allemaal. We gaan er op zoek naar de beste band onder de Brusselse studenten. Het ideale moment dus om de klashunk of lesbabe een keer met een gitaar rond de nek te zien. Uit een kleine 100 inzendingen haalden we 18 lokale helden waarvan wij vinden dat elke Brusselse student ze zou moeten horen. De volgende weken spellen ze allemaal gratis en voor niks in Rits Café.

Check alle geselecteerden en speeldata hieronder. Dit is alvast wat onze jury ervan vond:

Ars Vivendi: Wij vinden dat schattigheid mag op het podium. En omdat de sessie konijnen knuffelen fout liep, nodigen we ditmaal Ars Vivendi uit.

Between Meadows: Er mogen nog verhalen verteld worden. Toch?

Boogie Belgique: Obscure beats en swing door de vleeswolf en je hebt Boogie Belgique; een perfecte timewarp naar het interbellum met stijlvolle blieps. – Update: Boogie Belgique wordt vervangen door EraserHead.

Fugitives: Rock-’n-roll van Brusselse gladjanussen. Vader, past op uw dochters!

Hazey Jane: De man die bewijst dat electronica ook warm kan zijn.

JFK: Niet de morsdode president maar James Francis King. Melancholische beats en warme raps. Minstens even spannend als de Cubacrisis.

Leopold Tears: Ze hebben de recepten van succesbands zeer gronding in hun synthrockvingers.

Lezuaso: Naar eigen zeggen “harmonieuze pop voor fabeldieren en roofvogels”. Boenk erop.

Light Up The Fire: 3 kerels en een wasbeer. Als dat maar goed komt.

Oosie: Gangsters met een liefdevolle missie.

Organised Chaos: Het geluid van vettig haar, schraal bier en scheurende gitaren.

Reuske: Muziek zoals een Scandinavische living uit de boekskes. Hip, fris, met mooie blonde dames en een beetje raar.

Sher Khan: Deze bulldozer met geblokkeerd gaspedaal trekt een spoor van vernieling door je trommelvliezen.

Synthagmatics: Mocht iemand zich afvragen hoe computers klinken als ze gelukkig zijn dat ze geen excelletjes moeten trekken … zo.

Tangerine: Deze jongens doen Rits Café klinken als de betere Britse kroeg.

The Grassroots Movement: Welke band heeft er publiek nodig om een feest te bouwen als ze zelf al met 300 zijn?

Whispering Sons: In de eighties was het ook crisis. Met oogschaduw en new wave zijn je ouders daar door geraakt. Proberen waard?