VI.BE

De eer en het genoegen om de spits af te bijten was weggelegd voor Sons Of Sons. No nonsens rock met een pittige afdronk. Met ‘Wasteland’, ‘Live Your Life’, ‘In Tupelo’ en tenslotte ‘Breath Of God’ werd alvast de toon gezet voor een avond muziek van – het mag gezegd – een hoog niveau.

De tweede groep die aantrad was Emperors Of Decay. Snoeiharde hardrock uit het Leuvense. Zanger-gitarist Patrick Mues, gitarist Kenneth Matterne, bassist Alain Mues en drummer Erik Thomas deden een gooi naar het hoogste schavotje met ‘Shit For Brains’, ‘Teenage Ass’ en om af te sluiten ‘Mad Demon’. Wie houdt van metal moet deze gasten zeker eens gaan beluisteren.

Hierna werd ons de groep 2nd voorgeschoteld. Deze gasten speelden een thuismatch en konden op de steun van een paar trouwe fans rekenen. Met ‘Don’t Fight, Party !’, ‘Here I Am’ en ‘Dance Dance Baby’ speelde het viertal uit Houtem een meer dan verdienstelijke set.

One Man Brawl (ex The MA4) serveerde ons een portie eigenzinnige bluesrock. Alexander Doucet (zang/gitaar), Stan Vranckx (drums), Tim Segers (bassist) en Remo Verdickt (gitaar) gaven het beste van zichzelf en trakteerden het publiek op ‘Moe Trucker’, ‘Bad Reputation’, ‘Roam’ en sloten af met ‘It’s Alright’. Als inzet een wapen is dan zijn deze gasten ‘armed and dangerous’.

De laatste groep van die avond was Fools And Dirty Lovers. Gianini, Michiel, Serge, Tom en Jotie staan voor sfeervolle en aangrijpende popmuziek. Met Jotie in de hoofdrol met een breekbare stem en geruggesteund door gitaren, toetsenbord en drums waren ze een waardige afsluiter van deze wedstrijd. We mochten meegenieten van ‘Worn’, ‘Bathing in Beauty’, ‘Don’t Shake Me Out’ en ‘Phantom Feeling’.

Na een moeilijke deliberatie van de jury én het tellen van de publieksstemmen viel de beslissing en werd de winnaar uitgeroepen. Organisator Carl Kuyl las het verdict voor en bedankte iedereen voor zijn inzet en de talrijk opgekomen muziekliefhebbers. Mag op zaterdag 30 augustus Stage1800 openen … tromgeroffel … One Man Brawl!

My Lai ziet af van hun deelname door onverwachte wendingen.

Hun plaats wordt ingenomen door 2nd (spreek uit “second”). Deze piepjonge kerels uit Houtem brengen melodieuze electrorock. Klinkt zeer aanstekelijk en ambitieus. Hebben ondertussen een cd uit ‘No Guts No Glory’ en werken heden aan nieuw materiaal.

We kozen 5 finalisten uit tientallen inzendingen. Het was soms niet gemakkelijk om te kiezen maar uiteindelijk komt kwaliteit boven drijven. Hier de vijf finalisten die het op 17 mei 2014 tegen elkaar opnemen met als inzet Stage1800 openen op 30 augustus 2014.

Emperors Of Decay: Plankgas metal en eightiesrock uit Leuven. Snedige riffs en vlijmscherpe zang. Grijpen je bij de strot en laten niet meer los. Probeer maar overeind te blijven wanneer men op uw bakkes slaat!

Son Of Sons: Smerig, vuil en ruikt naar zweet. Waarom? Drie kerels uit Aarschot werken zich uit de naad om kwalitatieve stonerrock te brengen. Ghosttowns, pubs en bloedmooie vrouwen, Son Of Sons die er live spelen, QOTSA en BRMC kijken minzaam toe.

One Man Brawl: “It’s rock or den dop!” Onder dit motto brengen deze vier mannen uit Leuven bluesrock met een flinke portie distortion. Jack White is blijkbaar nooit ver uit de buurt als inspirator. One Man Brawl slaagt er in om bluesrock dreigend te laten overkomen. Bis! Bis! En tapt ons nog een pintje want we amuseren ons.

My Lai: Is een Vietnamees dorpje dat in 1968 van de kaart werd geveegd door de Amerikanen. Voor ons echter ook een trio uit Roosdaal die rauwe (stoner)rock brengen met een hoek af. De nummers zijn aanstekelijk, goed gearrangeerd en degelijk afgewerkt. Deze heren komen wraak nemen door in Vilvoorde hun bommen te droppen in De Met!

Fools And Dirty Lovers: Prille twintigers die gitaren combineren met toetsen en een fragiele vrouwenstem. Kan werken. Maar hier is het geen toeval. Deze Londerzeelse band brengt alternatieve poprock. Onderbouwde nummers die je meeslepen naar sterke finales. Zomer, festival, zonsondergang en … Fools and Dirty Lovers.