VI.BE

Wie in België iets met een bluesrockgeurtje speelt, al dan niet als duo, wordt al snel met Black Box Revelation vergeleken. Je moet als groep dus de nodige creativiteit aan de dag leggen om dergelijke beschuldigingen met recht en reden als vals af te wimpelen.

Drie jongelui uit Dendermonde, die zich als band Harpp laten noemen, slagen daar wonderwel in. Wie hun invloedenlijstje bekijkt, weet al dat dit trio niet voor één muzikaal gat te vangen is. De groep mengt blues met rock en jazz en schrikt niet terug voor een tempowissel of een onconventionele maat meer of minder.

Wat knap is, is dat het eindproduct wel vrij toegankelijk blijft klinken voor mensen die een beetje openstaan voor klanken die de minder alledaagse hoekjes van het rockspectrum verkennen. Dit geldt vooral voor ‘Gaze’, dat zowel liefhebbers van pure garagerock, zuivere jazz als rasechte blues moet kunnen bekoren. De verrassende break in de laatste 45 seconden zorgt ervoor dat je op iets meer dan drie minuten tijd meer variatie hebt gekregen dan bij sommige andere bands in drie hele songs het geval is. ‘OCD’ danst ook nog lekker weg voor wie zich hier en daar flexibel door de bocht weet te wringen. ‘Sun White Sun’ kiest eerder voor de stille weg, al heeft die vaak wel iets van een kasseistrook uit Parijs-Roubaix waar je regelmatig overvallen wordt door het gevoel je evenwicht te zullen verliezen.