VI.BE

Muziek hoeft niet altijd in het ondermaanse te blijven. Nagløed stijgt met veel plezier op de tonen van een Rhodes boven de dampkring op. Je zou het Gentse trio met een beetje goede of slechte wil (het is maar hoe je het bekijkt) tot de zogenaamde New Wave of Belgian Jazz kunnen rekenen. Dat zou echter afbreuk doen aan hun eigen insteek, namelijk voluit de kaart van het kosmische en de zweverige elektronica trekken. De muziek van de groep ligt zo veraf van bijvoorbeeld het dansbare van Stuff.. Zelf halen ze Floating Points aan als invloed, en wij horen zelfs een beetje Tycho. Vooral de manier waarop de gitaar om zijn as draait in het laatste deel van het prachtig opgebouwde ‘Wintermuts’ roept diens recente werk op. Die gitaar tilt in samenspel met een jachtige drum ook ‘Vöhl’ en ‘Waimes’ naar een hoger niveau. Daartussen legt de Rhodes ondertussen altijd een ambient-achtig valnet waardoor het dromerige aspect dat deze muziek zo intrigerend en verslavend maakt, nooit verloren gaat. Nagløed levert hier de ideale soundtrack bij een eerste lenteavond. ‘Symbols’ is seventies fusion op z’n best. Nagløed speelt het daarna meer raadselachtig door een dromerige zangpartij toe te voegen en de pianoklanken lang uit te rekken. De Ideale Wereld, waar ze als huisband mochten passeren, ontdekten hen al. Nu de rest van België nog. Voor wie daarbij hulp zou nodig hebben: de band bracht vorig jaar al een ep uit en is de komende maanden doorheen heel het land live te bewonderen. Zeg niet dat wij u niet gewaarschuwd hebben. (Maarten Langhendries)