VI.BE

Uit Gent komt ons alweer een fijne muziekgroep tegemoet. Korinthians is het alter ego van Matthias De Backer (zang / gitaar), Ruben Masson (bas), Jeroen Weckhuyzen (toetsen en zang) en drummer Kenny Voet. Op de eerste ep ‘A Short Tale’, opgenomen en gemixt door de ruimschoots ervaren Patrick Van Neck (Arsonist Recordings), vinden we vier erg gevarieerde rocknummers terug.

Belangrijke invloeden voor het nog maar net opgerichte Korinthians zijn onder meer White Lies, Pink Floyd en The Cure. Ook Mogwai en dichter bij huis Girls In Hawaii en Madensuyu beïnvloeden Korinthians. Als je weet dat ze ook nog van de geweldige muziek van Ennio Morricone houden, is duidelijk dat de heren openstaan voor erg uiteenlopende dingen.

Ook de beperkte voorgeschiedenis van de band loont de moeite. Daar vind je onder meer een basement recording van het nummer ‘Rosalie’ terug, die bewijst dat de band nog zoekende is. Het nummer in kwestie verschilt danig van het geluid dat op debuut-ep 'A Short Tale' te horen is.

Bij het eerste nummer ‘A Short Tale Of Letting Go’ horen we dat er veel werk in de afwerking van de ep is gekropen. De dissonante geluiden in de intro worden doorbroken door een kale en erg repetitieve gitaarlijn die iets later versterking krijgt van bas en drums. De elektronicasound in dit nummer is best indrukwekkend, maar over de zang zijn we iets minder enthousiast.

Dit nummer combineert Editors-elektronica met vocals,die van Placebo (die met Brian Molko) lijken gestolen te zijn. Ook in de feedback waarmee het nummer eindigt horen we veel aandacht voor afwerking, maar dat baat weinig als het nummer op zich niet zo sterk is.

‘I Won’t Be Going Far’ opteert voor een sound, waarin de rockinvloeden sterker aanwezig zijn. Ook de opbouw van het nummer is niet oninteressant. Maar echt verrassen doen ze niet, alles blijft in redelijk voorspelbare patronen hangen zoals blijkt uit de her en der ontleende riffjes uit de songcatalogi van respectievelijk Nirvana en Pixies.

‘The Voices’wordt gekenmerkt door lichtnerveuze drumritmes en de wat klagerige zang die dit keer wel op zijn plaats is. Vocaal is er voldoende afwisseling, onder meer door stukjes parlando. Maar na een dikke minuut verliest de band de controle over het nummer waardoor het wat richtingloos richting finale sloft. Iets verderop wordt een andere richting ingeslagen, maar net als we vermoeden dat het nummer echt zal ontploffen, blijf je op je honger zitten.

Het is nog niet echt duidelijke welke richting Korinthians verder zal uitgaan. Deze eerste kennismaking toont vooral aan dat de band een keuze zal moeten maken. Er zit zeker een zekere charme in ‘Rosalie’. En ook de elektronica in het titelnummer is zeker het ontdekken waard. We zijn dan ook benieuwd hoe dit verder afloopt.

De volledige ep is te beluisteren op Bandcamp en SoundCloud.