VI.BE

We sluiten de gordijnen om het gure weer niet te zien, gooien snel nog een blok hout op het haardvuur en nestelen ons knus onder ons dekentje. De negen (!) jongens en meisjes van de band Gilman spelen met verve de melancholische, maar altijd mooie soundtrack die bij dit uit het leven gegrepen tafereel hoort.

Gilman werd begin 2012 opgericht als gelegenheidsband onder de naam Astronauts. In die gedaante wonnen ze in 2013 De Kunstbende. Begin 2014 werd de band omgedoopt tot Gilman. Dit project van en rond Sander Stuer brengt filmische, melancholische muziek, gedragen door een klassieke band, strijkers en blazers. Stuer is student muziekproductie aan het conservatorium in Gent en in eerste instantie een drummer. Zo kan je hem ondermeer al aan het werk gezien hebben bij Humo’s Rock Rally finalist Byron Bay en Jonge Wolven- en Lawijtstrijd-winnaar Bear Run. Met Gilman kan hij zijn ei volledig kwijt op vlak van songwriting en productie. Je hoort invloeden van grote bands als Sigur Rós, Beirut en Elbow.

‘Astronauts’ is een van de eerste nummers waar de groep mee op de proppen kwam. We horen een intiem gelaagde song die naar een mooie symfonische climax evolueert en die je een beetje het gevoel van een mooie winterse zonsopgang geeft.

Minder symfonisch en iets ruiger is ‘The Lewis Caroll Part Of Me’. Met ruiger bedoelen we echter geenszins dat je hier harde rock mag verwachten. De song wisselt intieme stukken af met groots openwaaiende frases met de blazers in een belangrijke rol.

De stem van Stuer heft sober aan in ‘Old Sick Trees’ enkel begeleidt door een akoestische gitaar. De song laat zich echter slechts laag per laag ontdekken en kent een bescheiden maar wondermooi hoogtepunt.

Het recentste nummer ‘Damn’ (dat je bovendien gratis kan downloaden) start zoals de andere nummers ook uiterst bescheiden en in dit geval zelfs sprookjesachtig door het pianoriedeltje. Al gauw volgt er echter een onvervalste climax waarna het nummer extatisch openbarst. De nuances in ‘Damn’ doen ons vaak aan Sigur Rós denken.

Live gooien ze tussen de eigen nummers al eens een cover van Alt-J en Bon Iver, groepen die hen ook nauw aan het hart liggen, maar die zullen ze nooit schaamteloos naspelen. De Gilman-toets is steeds aanwezig en de arrangementen zijn steeds mooi uitgewerkt en uitgebalanceerd volgens de bezetting.

De band slaagt er bovendien in om hun muziek live mooi tot zijn recht te laten komen in niet altijd gemakkelijke of ideale omstandigheden zoals dat nu eenmaal gaat bij jonge groepen. Door de ruime bezetting en de grootse arrangementen is het niet evident om de blazers en stijkers mooi tussen de plooien te laten vallen. Dit is vaak grotendeels een verdienste van de degelijke muzikanten zelf.

Ook bij Studio Brussel zijn ze blijkbaar onder de indruk van de muziek, sfeer en arrangementen van Gilman, want de band werd genomineerd voor De Nieuwe Lichting 2015. Momenteel is Sander Stuer volop nieuwe nummers aan het schrijven. In het voorjaar is Gilman dan van plan om veel op te treden. Zo heeft u direct een reden om vanonder uw dekentje te komen.