VI.BE

Walrus

Begin jaren 90. Een prettig gestoord meisje bewaart bij wijze van huisdier een kleine plastieken walrus. Het dier duikt voortdurend op verschillende plaatsen in de koelkast en de diepvriezer op, tot grote verbijstering (en wat bezorgdheid) van haar ouders en broers. Maar haar eerste lief vindt het lekker geschift! Geschift! En hij is verkocht…

Twintig jaar later haalt dat lief zijn eigen Walrus uit de koelkast. De voorbije jaren, in de veilige donkerte achter de deur van die ijskast, pende en musiceerde GeertNoppe een repertoire bij elkaar waaruit nog steeds die authentieke, onbevangen verwondering blijkt. En soms ook de ergernis over het gemis daaraan, want als het aan hem ligt, mag het leven van een doorsnee dertiger gerust wat geschifter en impulsiever zijn. Of net kalmer en emotioneler, zolang het maar onvoorspelbaar blijft. Zoals die walrus, die af en toe het lichtje zag aangaan en zijn ontdekker verraste. En zoals Walrus, dat in 2010 voor het eerst zelf de spotlights opzoekt om ontdekt te worden én te verrassen.

Dat Walrus effectief verrast, was al te horen op de Gentse Feesten, in het Rivierenhof en op de Radio 1-sessies op Dranouter en van Yevgueni. En binnenkort ook op het debuutalbum, dat in februari 2013 verschijnt. Walrus walst behendig om de voor de hand liggende vergelijkingen heen. Geen verstild gitaargetokkel, noch rechttoe-rechtaanrock. De fragiele, meeslepende stem van Noppe en de symfonische melodieën (cello en toetsen) zorgen voor aanstekelijke popsongs, die dankzij de originele arrangementen – krassende gitaren, soundscapes, eighties-accenten– een uitgesproken alternatieve indie-touch krijgen. Dat unieke geluid binnen het Nederlandstalige spectrum werd nog eens extra in de verf gezet door de creatieve workaholic Reinhard Vanbergen, die instond voor de techniek, de mix en de productie. Als gitarist van Das Pop en producer van onder meer School is Cool en The Hickey Underworld weet Vanbergen als geen ander hoe je toegankelijk en onstuimig met elkaar kunt laten rijmen.

Bovendien rijmt de muziek ook perfect met de lyrics van Walrus. Noppe, medeoprichter en toetsenist van Yevgueni en in het verleden ook aan de slag bij Milow, vecht met spitse poëzie (‘En als je even polste hoever het daarmee stond, nam de drank hem wel eens vaker de woorden uit de mond’) en zelfkritische humor (‘Je duikt naast je fiets, ook al was je te voet, je ligt op de grond, en de wereld draait rond’) tegen de bierkaai van een ‘leven op automatische piloot’. Hij pleit voor gretig en ongeduldig gáán, om vervolgens te vertragen of zelfs stil te staan. Goudeerlijk overpeinst hij daarbij zijn eigen levenswandel: van mentale luiheid tot nachtelijke onvermoeibaarheid, van overweldigende vertedering tot opgekropte woede, van dierlijke lust tot behoefte aan rust. (Zie ook ‘Song per song’.)

Maar oordeelt u vooral zelf! De single Kijk! is al te horen op Radio 1, het volledige album stelt Walrus volgaarne aan u voor in de AB Club, op 13 maart 2013.

Walrus is zanger-toetsenist Geert Noppe (Yevgueni, Milow), Tim Vandenbergh (Sukilove, Eva De Roovere), gitarist Pieter Peirsman (Slow Pilot), drummer Maarten Van Mieghem (bassist bij Yevgueni en Mira) en celliste/harpiste Seraphine Stragier (Zita Swoon, Hannelore Bedert).