VI.BE

een willekeurige dag – 's avonds – ergens in Vlaanderen met twee zijn ze in de ene hand een gitaar - Pascal een elektrische, Bart een akoestische in de andere hand een versterker meer hebben ze niet nodig of toch wel : een hoop songs, songs die ze zelf in elkaar knutselden of van anderen leenden dan pluggen ze in, kijken elkaar aan en zetten in rustige liedjes, snelle liedjes, leuke liedjes, bekende liedjes, harde en hartverscheurende liedjes - in het Nederlands en het Engels gitaren die strelen en een moment later gemeen kunnen slaan, gieren en bijten

en naarmate ze langer spelen verschijnen er meer en meer pretoogjes spelplezier, opwinding, gevoel de kracht van een liedje dat met hart en ziel wordt gebracht iedereen heeft het naar zijn zin

Bart Vanlee : In 1974 gestart met muziekschool – Sedert zijn 14e als zanger/gitarist in talloze groepen gespeeld, steeds met de nadruk op eigen werk (o.m. ULTIMATE WEATHER, PUBIC HAIR (o.a. met Kid Coco), MOONSICK, CHINASKI). Met Alex Rambaut (inmiddels accordeonist bij Walter De Buck) zette hij in 1993 zijn eerste stappen in het Nederlandstalige genre met de groep LINK, samen met de Gorky-van-het-eerste-uur ritmesectie Wout De Schutter en Geert Bonne. Hij was ook de vaste (Nederlandstalige) songleverancier van de opeenvolgende Cabaretten van Jo De Meyere, Oswald Versyp en Margriet Bruggeman (het door vele Gentenaars geprezen ‘Gent es schuune’ rolde hiervoor uit zijn pen). Hij schrijft zowel Nederlandstalige als Engelstalige songs, die met Z I N tot leven komen.

Pascal De Vos : Het herkenbare beeld van de 12-jarige die zich een elektrische gitaar aanschaft om er uren en uren mee door te brengen op de slaapkamer tot alles luid en smerig genoeg klinkt om ermee in een bandje te stappen. Die bandjes zijn er met hopen. Een greep uit die ‘early’ bands : Quatch (met o.m. Miguel Wiels), THE SPACE CAKES, THE GIG. Semi-professioneel wordt het als hij (met o.m. Orville Cottenie) doorheen het ganse land (en daarbuiten) optreedt met de coverband NO EXIT. Met het echte zware gitaarwerk kon hij terecht bij CHARLES TRAVAUX BLUES BAND (Wetterse vuilbekkerij (eigen werk) in een bluesy sausje met een behoorljke scheut AC/DC)