VI.BE

WALFANG stuift vanuit het woeste Waasland naar plaatsen aller lande. De vakpers morrelt ondertussen aan haar Dymo labelmaker. Etiketjes met epitheta als “grunge, stoner, post rock, sludge, noise, shoegaze en math” floepen er rakelings uit. Gemakkelijkheidshalve houden ze het zelf maar op Post-everything.

’s Anderdaagse ontwaart het nog steeds murw geslagen muziekjournaille haastig neergekrabbelde invloeden als Steak Number Eight, ISIS, Amenra en Raketkanon in haar verfrommeld notitieboekje. Pijlen in het niets, vergeefse pogingen in het ijle.

WALFANG categoriseren? Veel succes. De genrelabelcol blijft nooit langer dan een minuutje plakken. Dan gooit het uitzinnige viertal haar composities alweer over een compleet nieuwe boeg. “Destination unknown”, wist Ruby Soho al. Laten we het houden op het auditieve equivalent van een Long Island Iced Tea die je met grind en lava door je keelgat giet.

De grillige morning after laat zich nooit vooraf voorspellen. Wel een zekerheid: het daverend gebons in je frontaalkwab, kleine linkerteen en beide hartkamers ¬–vóóral in je hartkamers. Dat dan weer wel.