Bio

“Tappend uit de vaten van de grunge en progressieve rock met zowaar een shot new wave, mag je mee slurpen van melancholie en vertwijfeling in onze donkere krocht. Soms met fijn scalpel en lichte grijns de ziel schrapend, soms met botte bijl en bittere woede het verstand splijtend. Maar voor de rest gaat alles goed met ons”, aldus frontman Bert Goethals.

//Gevormd in 2016//70 live shows/ 2 EP's/ 1 videoclip/Gedraaid op RTBF//

Snoozecontrol

De grunge blijft de kern van de muziek, maar Sister May klampt er zich zeker niet aan vast. De opbouw van de nummers heeft een stevige progressieve inslag met veel tempowissels. Ook samples en zelfs invloeden van screamo en new wave dragen bij tot een experimenteel, maar toch toegankelijk geheel. Het sleutelwerk van de laatste 2 jaar werpt duidelijk haar vruchten af.

De snelle wisselwerking tussen de verschillende invloeden wordt in goede banen geleid door het uistekende gitaarspel en de drums. De finale punch wordt afgeleverd door een emotionele en vaak gepijnigde zang van Bert Goethals die met schreeuwerige uithalen de climaxen extra benadrukt. Eerst gebeurt dat sporadisch, maar op Revolution breken de opgekropte emoties helemaal uit hun container. Zowel de sound als de boodschap snijden nog een laatste maal door merg en been.

Met "Ascent" heeft het West-Vlaamse Sister May een nieuwe stap gezet in hun steile opmars naar de hogere regionen van de Belgische rock-wereld. De combinatie van grunge en progressieve rock komen samen in een gebalanceerd geheel dat zich niet in een hokje laat duwen en vollop experimenteert met minder voor de hand liggende elementen. De grote doorbraak lijkt nu toch wel in het verschiet.