VI.BE

Een superkrautrockband, iemand? Philipp Weies (gitarist Manngold De Cobre, Arno), Hans De Prins (toetsenist van Broken Glass Heroes) en Antoni Foscez (drummer bij Statue, DVKES, Reena Riot en Meuris) blijven niet in de pas staan en slaan de vleugels uit als Go March. De driftige instrumentale tracks van het trio zijn verfijnd en meeslepend en de lekkere sound heeft een Kraftwerkfeel met een industriële new wave-smoel. Go March: met zo’n groepsnaam moet je wel de vette vibe-band van de maand zijn in de maart-RifRaf.

Geen (halve) finale van Humo’s Rock Rally voor Go March. Maar niet getreurd. Een passage op We Are Open in februari, een nakende platendeal een eerste 7” single eind april en een selectie voor het internationale uitwisselingsproject Excite (“we willen graag in Schotland spelen, we lusten wel een fles whisky”) bewijzen dat het goed zit. Zou Philipp Weies intussen nog weten met welke intenties de groep is opgericht?

Philipp Weies: “In mijn hoofd had ik eerst een totaal ander beeld van Go March. Ik dacht dat we iets in de stijl van Lightning Bolt zouden doen. Door te knutselen en te jammen, spelen we nu compleet andere muziek. Ik heb veel naar de krautrock van Can, Neu! en Popol Vuh geluisterd en ik hou van die bands maar ik zie ze niet als een primaire invloed. Onze muziek sluit veel meer aan bij oude synth-pioniers als Klaus Schulze en Tangerine Dream. En misschien ook wel bij vroege Kraftwerk, dat zal nog het meest de krautrock-invloed zijn. New wave: dat is ook wel een duidelijke referentie. daar ben ik fel door beïnvloed. Met Go March gaan we op zoek naar kille klanken. We proberen het organische er altijd uit te halen. De sfeer is intens maar het blijft afstandelijk. Onze muziek moet afgelijnd en synthetisch zijn. We trekken onze opnames recht en laten niets aan het toeval over. Wat dat afgelijnde betreft: ik luister graag naar remixes van Erlend Øye, Caribou en Gold Panda. ‘Rise’ verschijnt eind april als een ouderwetse 7” single met een remix op de b-kant. We moeten nog uitmaken wie met het nummer aan de slag mag gaan maar ik denk dat we wel snel iemand zullen vinden. Intussen zitten de onderhandelingen met een bepaalde platenfirma in een finaal stadium. We mikken op een release in het najaar. Meteen een full album. Geen ep: dan geef je ideeën weg. Daar hou ik niet van. Ik koop zelf ook geen ep’s. Een volledige plaat vind ik leuker. En we hebben songs genoeg. Zijn we een supergroep? We zijn in ieder geval niet op die manier ontstaan. Hans is één van de eerste mensen die ik heb leren kennen in België (Philipp heeft Duitse roots, bvm) en Antoni heb ik eens aangesproken nadat ik hem had zien spelen. Hij was toen helemaal nog niet bezig met Meuris of Luc Van Acker. Ik zal Go March zelf dus nooit omschrijven als een superband. Ik probeer ook nooit te veel te verwachten. Ik was niet per se ontgoocheld dat we niet verder zijn geraakt dan de preselecties van Humo’s Rock Rally. Het was mooie extra promo geweest maar er zijn nu ook veel mensen die in ons geïnteresseerd zijn. Ik vind het super dat we geselecteerd zijn voor Excite en zo eens buiten België kunnen spelen. Dat kwam echt uit de lucht gevallen. Ik hoop dat het ons iets kan opleveren want we willen met de groep zo snel mogelijk naar het buitenland. Daar zijn we volop mee bezig. We hebben al een boeker in Duitsland. Voorwaarts mars? Ja, sowieso. Er is nu een hele goede vibe rond Go March. Ik heb er goede hoop in.” (Bram Vermeersch)

Dit staat ook in RifRaf #253.