VI.BE

Antwerpse multi-instrumentalist Stanley Christiaensen laat zich leiden door bovenmenselijke gevoelens van diepere dimensies van de menselijke psyche en zintuiglijke ervaring. Doormiddel van analoge synthesizers, mantra achtige vocals en traditionele volks-instrumentatie probeert Polymelia altijd te mikken naar een hogere staat van muzikale extase.

Met veel respect voor muziekgeschiedenis en giganten van de drone, experimentele en ambient muziek zoals CAN, Cluster, La Monte Young Karlheinz Stockhausen en Pauline Oliveros en de vondsten en revelaties die zij op hebben gedaan maar ook nieuwe geluidsarchitecten zoals Pete Kember (Sonic Boom), Noah Lennox (Panda Bear), Guillaume Cazalet (CZLT, ZAÄAR, Neptunian Maximalism) is de vraag, wat volgt daarop? Hoe trouw je oude ideeën met gloednieuwe? Wat is verleden en wat is toekomst?

De focus ligt puur op zintuiglijke prikkeling en welke geluiden zijn daar het meest effectief voor. Ook een staat van trance bereiken waar het brein in zulke moderne chaotische tijden niet van remmen weet. Beïnvloedt door eeuwenoud shamanisme uit het oosten maar ook de uitvindingen van synthesizers en dergelijk 'toekomstige' apparatuur.

Ook verder buiten hedendaagse instrumenten of gereedschap kijken is een belangrijke oefening in het universum van Polymelia. Zo is er gewerkt geweest met de geluiden van plant-leven op zijn meest recente langspeler "Huh?" op nummers zoals "Mycelium" waar de, vaak vergeten, symbiose tussen mens en natuur wordt verkent. Verdere zoektochten zullen inhouden: de geluiden van het menselijk lichaam die men op een oppervlakkig niveau niet kan horen, de mogelijkheden van bewerkte natuur zoals metaal, ijzer, goud, vervallen gebouwen, bakstenen etc.

Uiteindelijk vraagt Polymelia je om even te vergeten welk geslacht je bezit, wat je naam is, waar je geboren bent, wat je angsten zijn en de ogen te sluiten en de frequenties en de texturen z'n werk te laten doen.