VI.BE

Occlusion is een band die wat vergelijkingen oproept met heel wat bands zoals Khoma, Radiohead, Nine Inch Nails,... Toch wordt deze band gekenmerkt door een eigen unieke sound, die stevige rock met een duister kantje combineert met lichte experimentele invloeden, aangevuld met teksten die wat maatschappelijk en filosofisch getint zijn. Waarvoor bestaat Occlusion? Om op te treden ! Wij willen onze muziek aan de man brengen en knallende optredens geven. ENOLA’s VI.BE VAN DE MAAND DECEMBER 2014: OCCLUSION Ze zijn boos, die van Occlusion, en dat zullen we geweten hebben: met mokkerende drums en hamerende gitaren lanceren de heren een precisiebombardement op de oren. Met de rits Foals- en Alt-J-klonen die het Belgische muzieklandschap overspoelen, heeft de groep dus in de verste verte niets te maken. Tussen de gitaargolven van ‘Delusive Democracy’ is geen speld te krijgen. Herrie van de bovenste plank, met andere woorden. Toch zitten de ritmes net iets de scheef en zijn de klankmuren soms te shoegazende om de heren van gemakzuchtig beuken te beschuldigen. Door de ietwat vage zang en knarsende gitaarklanken nestelt zich als het ware vanzelf een onbehagelijk gevoel tussen de schouderbladen. Zelf vermelden ze Nine Inch Nails en Radiohead als referentiepunten, maar dat horen wij eerlijk gezegd toch niet zo. Denk eerderSonic Youth ten tijde van ‘Evol’ en ‘Sister’. In het stemmenwerk op ‘The Great Terror’ hoor je zelfs verre echo’s van de bast van Lee Ranaldo. Volgens de band zelf is optreden de voornaamste bestaansreden van de groep: wij zijn in ieder geval benieuwd. (Maarten Langhendries)