VI.BE

Onbewust genoemd naar een schimmig Star Wars-personage bakende Grant Moff Tarkin met hun door pers en publiek erg goed onthaalde debuut ep in 2005 voor zichzelf een opmerkelijke plek af in het muzikale landschap. In de regionen waar traditie en experiment hand in hand gaan steunde het ontstuimige 'Age Old Moods' met zijn organische mix van folky deltabluesinvloeden en grungy, psychedelische alternatieve rock reeds op de twee voornaamste pijlers waar het verdere verloop van hun originele muzikale ontwikkeling op zou voortbouwen. Terwijl een podiumplaats op Frappantpop werd binnengehaald, opende het album samen met een groeiende live reputatie – hetzij als meeslepend akoestisch duo, hetzij als hoogst energiek elektrisch viertal – niet alleen de deuren van een heleboel underground clubs, maar het bracht hen ook naar buitenlandse festivals zoals Bilborock (Sp.), Weitjerock (Nl.) of Northern Sounds (Fr.).

Voor opvolger 'Quanah's Hunting Day' vervoegden Fons Sijmons (The Scabs) en Damien Vanderhasselt (momenteel o.a. Creature With The Atom Brain) de rangen. Aangevat met Steve Houtmeyers (Hypnos 69) als producer betekende de release het resultaat van een erg moeilijke maar eens zo bevredigende bevalling. De avontuurlijke songschrijverij, de poëtische lyriek en de kristalheldere en tegelijkertijd karakteristieke vocalen trokken de aandacht van de Anciënne Belgique die de band prompt verstrengelde in een innige omhelzing. Videofragmenten van Grant Moff Tarkin dat de AB Club op eigen kracht uitverkoopt circuleren nog steeds op het internet, en verder houden de groepsleden niets dan warme herinneringen over aan hun ervaringen als openingsact voor bands als The Fiery Furnaces and The Lemonheads.

Gesteund door Etherik (Ricercrest, Wheel of Smoke) op bas zetten Julax en Huddie hun levenswerk zijnde het zo waarachtig mogelijk in een muzikale vorm gieten van hun diepste innerlijke stem, onverminderd voort. Enkele nieuwe stappen in die richting worden gezet met het rootsy 'Long Lost Son' (2010) en het meer gitaargerichte 'Stormy Weather Blues' (2012). Aangedreven door zowel moderne als eeuwenoude ritmes streven beide albums met succes een authentiek, episch en bij momenten zelfs lichtjes surrealistisch geluid na. Vergeet zeker de onwereldse videoclip van single 'Cotton Clown' niet te bekijken.

Vermits Damien met zijn betrokkenheid in tal van muzikale projecten in combinatie met zijn eigen geluidsstudio niet langer voldoende tijd kon vrijmaken, smijt Grant Moff Tarkin zich momenteel vol overgave in het live circuit met drummer Steph Verbeurgt (voorheen Agents In Panama), terwijl ook plannen voor een nieuw album met de dag concreter worden.