VI.BE

Dansende Beren: Zalm van de maand

  • Media
1512 inzendingen

Deadline 23.10.22

Elke maand zet Dansende Beren een band in de kijker. Wat valt er te winnen: exposure op onze site en Facebookpagina. Twijfel dus niet!

Dansende Beren: Zalm van de maand

Gecreëerd door

Dansende Beren

Zalm van de maand: Ellen Steegen

Elk maandeinde gaat hier bij Dansende Beren gepaard met de komst van een nieuwe Zalm Van De Maand. Ditmaal sloegen we andermaal een Limburgse formatie aan de haak, wij stellen jullie Ellen Steegen voor. Regelmatige bezoekers van de Muziekodroom zullen hen waarschijnlijk al kennen als ‘Artist in Residence’ van deze zaal.

Ellen haalde recent haar master uitvoerende muziek jazz/pop aan het Gentse conservatorium, maar sporen van muzikaal engagement vonden we al terug in 2011. Toen mocht ze als 16-jarige openen op een try-out van Milow. In de jaren die daarop volgden, groeide het soloproject uit tot een band en sleepten ze, met zelfgeschreven nummers, de tweede prijs op Limbomania in de wacht. In deze nieuwe vorm neemt Bram Gabriëls de basgitaar voor zich, terwijl Jens Wijnants zich de keyboardspeler annex gitarist van de band mag noemen. Achter de drums zit tenslotte Arno Grootaers.

Ze brengen samen eigen composities waarin ‘het leven’ en ‘de liefde’ centraal staan. Persoonlijke hersenspinsels omgevormd tot frivole nummertjes die herkenbaar klinken, maar zich niet eenvoudigweg in een hoekje laten proppen. De termen waar ze zichzelf mee vereenzelvigen zijn; jazz en jaren 80-droompop.

Op het vi.be-profiel van de band vinden we een vijftal tracks terug. Zo is ‘Keep On Going’ een aangename, feel good cruiseschijf. Het bevat namelijk een verrassende stemlijn met een heldere dreampop gitaar- en synthbegeleiding. Het doet ons denken aan zomerse stadsterrasjes, waarvan we nu stilaan voor enkele maanden afscheid moeten nemen. Bij ‘Last One Day’ lijkt Cindy Lauper (ja, die van ‘Girls Just Wanna Have Fun’) achter een hoekje te schuilen. Bloemenmotiefjes en speelse gelukzaligheid dus. De onvoorspelbare bochten waarin Ellen haar stem legt, maakt het nummer ongedwongen, gezapig en bovendien enorm interessant. Die mooie match tussen onvoorspelbaarheid en easy listening, doet ons ook denken aan de muziek van onder andere Connan Mockasin en Mac DeMarco. Laten deze acts nu net ook de artiesten zijn waar de frontvrouw graag naar luistert.

In februari zal de debuut-ep van de band verschijnen. Deze werd opgenomen met Belgische producer Niels Hendrix (FONS Records), die eerder al The Hickey Underworld, Fence en Bed Rugs begeleidde. Benieuwd naar hoe Ellen Steegen en band live klinken? Bewonder ze, samen met een hoop ander Belgisch talent, 7 oktober op Play Festival in Hasselt. (Tijs Delacroix)