VI.BE

Op mijn 18e ben ik begonnen met muziek maken. Tijdens de COVID periode heb ik de gitaar van mijn moeder vastgepakt en probeerde ik mezelf wat akkoorden aan te leren. Na enkele weken schreef ik mijn eerste tekst neer op een eerste melodie, sinds dan ben ik blijven spelen.

Wat mij is bijgebleven van die periode is dat ik me toen heel verloren en alleen voelde, en die gevoelens gaf ik weer in mijn teksten. Het spelen werd een soort verslaving, ik spendeerde dagen en nachten alleen met mijzelf, en mijn gitaar als psycholoog, in mijn kamer.

Nu, 3 jaar later, besef ik dat alle teksten die ik geschreven heb van het begin tot nu een verhaal vertellen over mijn zoektocht, mijn zelfontwikkeling en groei. Spelen is voor mij een therapie geweest en heeft mij gebracht tot waar ik nu sta en ga. Samen met mijn liefde voor muziek is er ook een enorme connectie met de natuur ontstaan, wat ook te horen en te voelen is in mijn muziek. Mijn repertoire is een mix van gevoelens in singer- songwriter stijl. Ik hou van het natuurlijke, en daar hoort kwetsbaarheid ook bij.