Eppo Janssen is al ruim 20 jaar programmator bij Pukkelpop en programmeert daarnaast ook voor technofestival Garnizoen, het legendarische duyster (Studio Brussel) en het gloednieuwe Janssen & Janssen (Willy). ‘Moist’ van Sweats is de track die je volgens hem moet gehoord hebben.

Waarom koos je voor Sweats? Wat triggerde jou?
Eppo: “Normaal gezien lag ik nu elke week in een coma na een overdosis liveshows op allerhande festivals. In Covid-tijden is het gemis aan de actie en spanning van liveshows echt heel groot. Bij deze zoektocht op VI.BE platform was ‘energie’ dus het sleutelwoord. Iets anders zou me niet door deze zomer helpen.”

Eppo: “Sweats was een naam die ik her en der al eens hoorde waaien, maar waarvan ik tot op de dag van vandaag nog geen noot hoorde. Pissed off, sexy, punky, onverbloemde elektronische bangers mét melodie! New York in de jaren ’80 meets een avondje Berghain meets jaren ’90 Riot Grrrl. En Peaches is ook niet veraf. Mits de juiste attitude on stage en nog een paar van deze tracks ben ik helemaal klaar voor de body slam. Sweats, een heel jaar lang hittegolf aub!”

Hoe springt opkomend talent bij jou in het oog?
Eppo: “Zorg dat iedereen over je praat. Niet omdat je een gekke muts op hebt of omdat je heel erg luid kan roepen. Nee, doordat je op het podium bakken eigenheid uitstraalt en songs hebt die mensen raken, mensen doen dansen… Als je dat combineert met het spelen van de juiste voorprogramma’s, geïnspireerd artwork… Dan heb je grote kans dat het vuurtje vanzelf loopt.”

Hoe ben je bij Pukkelpop terechtgekomen?
Eppo: “Sinds 1987 loop ik op Pukkelpop rond. Van de inkomcontrole, vestiaire, infostand tot stagehand, stagemanager, backstage medewerker tot programmator. Van het ene in het andere gerold dus. Wat trager dan een doorsnee millennial bij het einddoel, maar we zijn er toch maar geraakt (lacht).”

Wat is het interessantste aan jouw job als programmator?
Eppo: “Hoe je een klein radertje kan zijn in het parcours van een band of dj. Hoe je een artiest zichzelf ziet overstijgen door hem of haar de juiste spot aan te bieden, en zo een nieuw publiek ziet bereiken. Maar anderzijds ook het gevoel te krijgen dat je mensen de tijd van hun leven bezorgt of ze simpelweg een nieuwe band doet leren kennen.”

Je hebt ook een een verleden bij Muziekcentrum Trix. Wat zijn de verschillen tussen programmeren voor een festival of voor een club?
Eppo: “De timing is uiteraard het grote verschil. Waar je bij een club rekening kan houden met een heel kalenderjaar, leg je bij een festival de focus op 3-4 vaste dagen. Hoofdzaak is vervolgens het evenwicht van je affiche in het oog te houden. Je moet zorgen dat alle genres goed vertegenwoordigd zijn, dat je genoeg headliners hebt, ‘jong versus oud’ in balans houden, etc. De som van die delen bepaalt of je publiek een kaartje koopt of niet. Bepaalde momentums zoals de start van de ticketverkoop en het lossen van de namen zijn daarom ook extreem belangrijk voor een festival. In een club kan een concert dat qua opkomst slecht is verlopen goed gemaakt worden door het volgende, op een festival ligt dat anders.”

Over affiches gesproken, naar welke line-up van collega-programmatoren kijk je jaarlijks uit?
Eppo: “Ik kijk naar elke affiche, maar meestal op een andere manier dan de meeste mensen. Ik begin steeds bij de kleinste lettertjes, want daar zitten de snoepjes verstopt.”

Bij welke bekende artiest was jij er destijds vroeg bij?
Eppo: “Pukkelpop heeft een traditie in dat soort namen. Van Nirvana over Amy Winehouse, Coldplay, Underworld tot The War On Drugs en vorig jaar nog Billie Eilish. Het fijne is als groepen je erkentelijk zijn voor die vroege support. Dat heb je met een Dave Grohl die zich die Nirvanashow nog steeds herinnert en graag terugkomt. Maar ook Belgen als Netsky of Charlotte De Witte die groeiden van een vroege dj-spot in de Boiler Room tot afsluiter op de Main Stage. Dat soort verhalen schrijven we graag mee.”

Wat is de laatste liveshow die je in pré-coronatijden bijwoonde?
Eppo: “Moses Boyd in de AB Club, denk ik. Een jonge drummer uit de bloeiende London jazz scene. Héérlijk optreden vol energie en gespeeld door topmuzikanten.”

Kirsten Lemaire belde met Eppo over Sweats. Herbeluister het fragment hier.