Wat kunnen we nog vertellen over 2020 dat niet al duizend keer geschreven is? Veel! En veel goeds ook, want we zouden bijna vergeten dat talloze artiesten – tussen de hoofdstukken ‘lockdown’, ‘quarantaine’ en ‘mondmasker niet vergeten’ door – stevig aan hun muziekcarrière bleven timmeren, platen releaseten en de toekomst bleven uitstippelen. Nu eens met een grote omweg, dan weer met een shortcut. Eén zo’n band is High Hi, de Zaventemse pop-shoegazers die zich al sinds 2014 op regelmatige basis laten opmerken. In 2020 – vlak voor de eerste lockdown – bracht de band met ‘Firepool’ zijn tweede full album uit, speelden ze een aantal concerten en – klap op de vuurpijl – werden ze uitgenodigd voor ESNS, ofte Eurosonic Noorderslag, een showcasefestival dat voor heel wat bands het opstapje naar internationale roem is. Alleen: de 2020-editie gaat volledig digitaal.

We all know why. Wie High Hi een beetje volgt, weet dat de band zich al sinds 2014 uit de naad werkt om een plek te veroveren in de annalen van de vaderlandse muziekgeschiedenis. Met succes, want op zes jaar tijden speelden Anne-Sophie, Didi en Koen een lovenswaardig palmares bij elkaar: De Nieuwe Lichting, HUMO’s Rock Rally, een debuutsingle die opgepikt werd door BBC, de debuutplaat ‘Hindrance’, en met ‘Firepool’ dé plaat van het jaar (volgens Dansende Beren) in 2020. De showcase op ESNS zou het culminatiepunt ‘kunnen’ geweest zijn, ware het niet dat er van live spelen niets in huis zal komen. We polsten even bij Anne-Sophie Ooghe hoe de band daarmee omgaat.

“Ja, wij zagen onze plannen ook in het water vallen,” vertelt ze, “maar kom, we hebben er net een fijne sessie voor StuBru’s Warmste Week opzitten, dus je treft me in een vrolijke bui. Maar eerlijk: heel die pandemie kon niet slechter vallen. ‘Firepool’ verscheen vlak voor de eerste lockdown. Aan uitstellen hebben we niet gedacht, want de plaat was al zes maanden af. We wilden niet langer wachten met de release. Het is ietwat ironisch, maar het feit dat mensen thuis bleven, heeft onze streams wel de hoogte ingejaagd en net voor meer aandacht gezorgd. Ook onze merchandising bleef goed lopen. Al missen we het veelvuldig optreden wel. We hebben een aantal fijne concerten gespeeld, maar dat was toch niet hetzelfde.”

Jullie speelden onder andere een ABnormal-concert in de AB. Het publiek moest blijven zitten. Moeilijk toch, want High Hi nodigt net uit tot dansen.
Anne-Sophie: “Ja, ik heb mensen enorm veel moeite zien doen om te blijven zitten. (lacht) Ik vond het alleszins een fijn concert, en het deed deugd om nog eens voor een publiek te spelen. Het grote verschil met een goed gevulde zaal is de energie: je krijgt een heel andere vibe. Je voelt het ‘zweet’ van het publiek niet, en ook al merk je dat iedereen mee is, toch voelt de energie helemaal anders aan, zeker als je dat vergelijkt met pakweg een optreden in een volle Charlatan tijdens de Gentse Feesten. Het zal nog wel een tijdje duren, maar we staan nu wel al te popelen om meer te spelen, op grotere podia ... Fingers crossed voor 2021!”

Wij hopen met jullie mee. Wat alvast wel op het programma staat, is een passage op het gerenommeerde ESNS-showcasefestival.
Anne-Sophie: “Inderdaad. Dat wordt iets aparts, denk ik, omdat heel het festival dit jaar gedigitaliseerd is. Artiesten moeten een liveregistratie van drie songs insturen die gestreamd zullen worden. De opname van die songs liep bijzonder vlot: een dagje in Het Depot en het was ingeblikt. En, we hebben er iets speciaals van gemaakt, met veel lichteffecten. Stevig doorgespeeld ook, want je wil uiteraard wel een goeie indruk nalaten.”

Live doen jullie dat zeker. Maar digitaal? Gaat het werken, denk je?
Anne-Sophie: “Ik heb geen idee. Ik heb nog nooit op ESNS gespeeld, dus ik weet niet hoe het eraan toegaat; naar ik horen vertellen heb, lopen mensen concerten binnen en buiten, en proberen de scouts of A&R-managers zoveel mogelijk bands te zien of er een glimp van op te vangen. Maar nu? Wij hebben alleszins geprobeerd om drie songs op te nemen die de aandacht vasthouden. Het is maar de vraag hoe zich dat online gaat vertalen en hoe het netwerken achteraf zal gebeuren. Chatrooms? Via Zoom-sessies? Geen idee, maar een netwerkevent als ESNS vertalen naar een volledig online gebeuren, dat is toch echt een titanenwerk.”

Het is een beetje koffiedik kijken, zoveel is duidelijk. Maar droom eens luidop, wat zie jij High Hi volgend jaar doen?
Anne-Sophie: “We zouden graag zoveel mogelijk spelen, en dan nog zoveel mogelijk in het buitenland. Het wordt hoog tijd dat we weer ‘uit ons kot’ mogen komen. De goesting is alleszins heel erg groot. Ik doe echt niets liever dan met de band de hort op te gaan. Busje in en van concert naar concert rijden, dat is echt fantastisch. Als ik echt verder mag dromen, dan zie ik ons belanden bij de Tiny Desk Concerts of in de studio’s van KEXP in Seattle, voor een liveconcert.”

13 maart was de officiële releasedatum van ‘Firepool’. Opvallend aan het album is dat het amper 30’ duurt. negen songs, kort en krachtig.
Anne-Sophie: “Ja, maar het is er niet om gedaan. We hebben de beste songs overgehouden. Het is niet zo dat we als band bewust korte songs schrijven. Daar zijn we hoegenaamd niet mee bezig. “

Veel artiesten vandaag doen dat net wel: ze schrijven songs met knappe en opvallende intro’s waardoor ze sneller in streamingplaylists terechtkomen. De song raakt ondergeschikt aan de intro. Niets voor jullie?
Anne-Sophie: “In het geheel niet, zelfs. Wij schrijven steevast songs met lange intro’s; dat is niet steeds radiovriendelijk, ik weet het. Soms maken we radio-edits, maar dan spelen we ze live wel zoals we het willen.”

Het podium als natuurlijke biotoop

Je staat al sinds 2014 als frontvrouw op het podium. Hoe ben je daarin geëvolueerd?
Anne-Sophie: “Muzikaal gezien heb ik mijn instrument nu veel meer onder knie en kan ik dingen waarvan ik dacht dat ik zou nooit zo gekund hebben. Maar als frontvrouw? Ik heb me altijd al vrij gevoeld op een podium, redelijk zeker van mijn stuk. Als er iets veranderd is in die zes jaar, dan wel dat ik wat onbevangener geworden ben, wat losser, ook in de omgang met het publiek. Ik voel me daar alleszins wel in mijn sas. De laatste tijd nemen steeds meer vrouwen die positie in, heb ik de indruk. Ik vind alleszins inspiratie bij artiesten als Danielle Haim, St. Vincent, Stevie Nicks, Jenny Beth, Warpaint ... en in België heb ik alvast veel bewondering voor Brutus ...”

Take the stage! Het is meteen ook de plek van waaruit je het publiek trakteert op hevig gitaarspel. Sound is alles. Hoe maak jij die van jou?
Anne-Sophie: “Dat is toch een kwestie van te zoeken en te proberen. Het evolueert elke dag. Ik ben onlangs overgeschakeld van verschillende effectpedaaltjes naar een Boss Switcher. Dat is een wereld van verschil, niet enkel in mogelijkheden, maar ook in het feit dat ik niet meer moet staan tapdansen als we optreden. Switchen van het ene naar het andere effect bleek niet meer mogelijk zonder op mijn bek te gaan (lacht). Verder heb ik eindelijk een Analog-effect gevonden, waar ik enorm blij mee ben. En verder? Ik speel met een Fender Jaguar, een FAD-versterker, gecombineerd met een Boss Stage. Mijn Fender Blues Junior heeft helaas de geest gegeven. Waar ik wel ooit eens mee wil spelen is een Fender Twin Reverb, maar die zijn pokkezwaar. Nu ja, ik heb niet echt een gearfetish: als een versterker goed klinkt, zal ik hem gebruiken.”

Verschilt je set-up live veel met die in de studio?
Anne-Sophie: “Ja, helemaal. Voor de opname van de plaat hebben we bijvoorbeeld alle sound uit een Kemper-amp gehaald, wat we live niet doen. Die opname in de ICP-studio’s bleek echt wel een speeltuin hoor. Ik wist vooraf niet goed waar ik me moest aan verwachten en had er zelfs wat schrik voor, maar toen ik de mogelijkheden zag, ging ik helemaal overstag.”

Beluister ‘Firepool’ hieronder.

Belgium Booms ondersteunt ook dit jaar alle Belgische acts op ESNS. Je ontdekt er alles over op de site.
De show van High Hi wordt donderdag 14 januari om 22u25 gestreamd op ESNS 03 .