Dag Bibi! Als we goed geteld hebben, sta je dit jaar voor de derde keer op Horst. Je sluit er dit jaar Le Soleil Rouge af met een b2b-set de Zwitserse Jenny Cara op donderdag. 

Ik heb er enorm veel zin in! Toen Horst me dit jaar vroeg, stelden ze voor om een b2b-set te doen met een buitenlandse artiest naar keuze. Ik hoefde niet zo lang na te denken: ik draaide ooit al samen met Jenny en we klikten heel erg goed. Ik hou van haar sound en haar mixstijl is wat sneller en agressiever dan de mijne, wat het uitdagend maakt voor mij. We maakten meteen een Whatsapp-groepje aan waarin we al enkele maanden heen en weer aan het sturen zijn over welke tracks wanneer zouden passen. Voor onze set komt ze nog even langs op mijn appartement en gaan we samen nog eens door onze muziek. Horst heeft een speciale plek in mijn hart. Het festival heeft een unieke spirit die toelaat om nieuwe dingen uit te proberen, en het publiek staat er ook heel erg voor open. Dus ik zal zeker ook andere tracks spelen dan ik gewoonlijk doe. 
 

In een vorig interview voor Listen - Our Scene vertel je dat jouw set op Horst 2021 een game changer was voor jou. Waarom was dat zo?

Alles kwam samen die dag. Die editie was sowieso al bijzonder door COVID (Horst ging in september 2021 door als een van de weinige festivals), en door de regen kwamen er plotseling veel meer mensen dansen in de zaal waar ik speelde. Maar vooral: die set gaf me een enorme vertrouwensboost en deed me inzien dat ik echt op mijn plek ben achter de dj-booth als ik voor het juiste publiek sta. De waardering van het publiek bevestigde dat ik op het juiste spoor zat na een lange zoektocht. Bovendien wierp de tijd die ik had geïnvesteerd in het verbeteren van mijn technische skills vruchten af. Dankzij mijn vaste radioshow op Studio Brussel kon ik tijdens COVID nog steeds veel draaien en had ik een houvast.

In juni vorig jaar speelde je in Panoramabar in Berlijn - hoe was dat? Kan je wat vertellen over die set en ervaring? 

Spelen in Panoramabar is als spelen in een andere wereld. Zodra je binnen bent, lijkt alles daarbuiten even op ‘flight mode’ te staan. Ik draaide er een set van vier uur, van 8 uur ’s ochtends tot de middag. Het was best vreemd om je ochtend te beginnen met wat alcohol om wat los te komen (lacht). Er is iets heel Duits aan de plek: het is nogal intimiderend aan de buitenkant door het deurbeleid, maar zodra je binnen bent, is de ontvangst heel vriendelijk en voelde ik me meteen op mijn gemak.

Mijn set verliep echt heel goed en ik kreeg zoveel fijne reacties van iedereen. Mijn booker vertelde me vooraf dat je het als dj goed doet in de ochtend als de houten luiken, die het daglicht buiten houden, opengaan. Ze gingen vier keer open, dus ik denk dat het wel goed zat (lacht).

Hoe ga je als dj om met verwachtingen op legendarische plekken als Panoramabar en recent Boiler Room op DGTL? 

Dat is een proces waarin ik al sterk ben gegroeid, maar ik blijf een piekeraar die zulke momenten veel overdenkt. Ik kan dagenlang bezig zijn met het voorbereiden van een set en zelfs tot het laatste moment nog wijzigingen aanbrengen omdat ik denk dat de vibe anders zal zijn. Vooraf probeer je zo goed mogelijk een beeld te vormen van de omgeving en het publiek, maar alles voorspellen is onmogelijk.

Ik leg mezelf ook behoorlijk wat druk op door heel kritisch te zijn over mijn werk. Daarom is het voor mij belangrijk om die druk en verwachtingen wat meer los te laten en minder streng te zijn voor mezelf, maar dat is een moeilijk proces. En zodra ik aan een set begin, draait het gewoon om het natuurlijk aanvoelen van de energie op dat moment.

Naast Kurious voor België en Nederland werk je internationaal samen met gerenommeerd booking agency ‘Temporary Secretary’ met artiesten als Dixon, Hunee, Lola Haro… Hoe maken zij het verschil voor jou? 

Voor Jochem (Peeters) van Kurious was het een logische volgende stap om een buitenlandse booker aan te spreken. Hij heeft Simon en Fabian van Temporary Secretary uitgenodigd voor mijn set op Paradise City, en ze waren meteen overtuigd om samen te werken.

Ik sta in nauw contact met hen: zo meteen heb ik een booker meeting waarin we de komende maanden en mogelijke bookings overlopen. Mijn booker kent alle ins en outs van de internationale scene en ze zijn zelf gevestigd in Berlijn. Ze helpen mee een profiel uit te bouwen, geven aan welke bookings interessant kunnen zijn en toetsen af wat haalbaar is voor mij, met aandacht voor zowel het fysieke als mentale. Touren kan namelijk heel intensief zijn.
 

Wat leerde touren in het buitenland jou? 

In het begin had ik altijd hoge verwachtingen van buitenlandse gigs. Ik heb geleerd om die verwachtingen wat te temperen. Soms is er een mindere avond in een Litouwse club, terwijl je in Londen de beste avond kunt hebben in een gigantische ballroom met discobol. Ook heb ik losgelaten dat er niet altijd veel tijd is om een stad te verkennen - vaak zie je niet veel meer dan de luchthaven, het hotel en de club. Ik ben ook heel goed geworden in efficiënt inpakken van mijn koffer (lacht).
Daarnaast heb ik geleerd om voldoende rust te nemen. Het is belangrijk om een veilige thuishaven te hebben waar ik kan grounden. Ik ben net verhuisd, dus het inrichten van mijn nieuwe appartement heeft momenteel prioriteit voor mij.
 

In 2020 kwam er kritiek op het gebrek aan diversiteit in het VRT-programma ‘Platendraaiers’. Voel je dat de afgelopen jaren de Belgische scene veel diverser is geworden? 

Ja, ik merk echt een enorme verandering en zie ook veel feesten die moeite doen om een diverse line-up samen te stellen. Tien jaar geleden was het aan het begin van een avond anders: er werd raar opgekeken wanneer ik me niet aanmeldde als barpersoneel, maar als dj van de avond. “Je wordt geboekt omdat je mooi bent,” kreeg ik ook wel eens te horen. Dat heeft natuurlijk invloed op je zelfbeeld, als er met zo’n bril naar je gekeken wordt. Het zorgde ervoor dat ik technisch zo goed mogelijk wilde zijn, zodat ik in die mannenwereld op mijn waarde kon worden beoordeeld.

Had je rolmodellen toen jij begon met draaien? 

Hier in Antwerpen had ik niet meteen vrouwelijke voorbeelden; voor pioniers zoals Baby Bee was ikzelf te jong. Daarom inspireerden buitenlandse dj's zoals Honey Dijon en Jayda G mij enorm. Vandaag ben ik blij dat er zoveel vrouwen en meisjes kunnen draaien; daar haal ik ook inspiratie uit.

Denk je dat je zelf een rolmodel bent voor anderen vandaag? 
Dat vind ik eigenlijk best vreemd om over mezelf te zeggen. (lacht)
 

Op welke droomplek of -venue wil je graag zeker ooit nog spelen? 

Ik heb al op veel bucketlist-plekken mogen draaien, maar spelen op Ibiza blijft toch een ultieme dj-droom die deze zomer misschien uitkomt. Ik zou ook meteen tekenen voor een optreden in de VS, bijvoorbeeld in een echte disco club in New York! Of misschien nog een keer Panoramabar, maar dan met wat minder stress deze keer? (lacht)
 

Je startte recent je eigen feest ‘Disco Seck’ in Trix en  je bent Fuse-resident. Hoe belangrijk is het voor jou om lokaal verankerd te zijn? 

Heel belangrijk voor mij. Ten eerste omdat ik van Antwerpen hou en er diep geworteld ben. Verder ben ik ook trots om dit in België te kunnen doen, een land met een rijke geschiedenis in het nachtleven.

Toch had ik het gevoel dat er iets ontbrak in Antwerpen - natuurlijk is het niet zoals Berlijn of Londen, maar ik merkte wat eentonigheid in het uitgaansleven. Daarom wilde ik zelf iets ondernemen, een nieuwe ervaring bieden. Het is dan ook geweldig om zoveel enthousiaste reacties te krijgen van mensen op 'Disco Seck', en het is zalig om voor zoveel vrienden en bekende gezichten te kunnen draaien.

Tijdens Disco Seck speelde je voor het eerst een eigen productie en stem in, zag ik. Hoe reageerde de crowd? En kan je wat meer vertellen over die producties? 

Die track kreeg toen de beste respons van de avond, dat was heel fijn! Zelf ben ik geen producer pur sang: ik merk dat ik niet gemaakt ben om lang stil te zitten en te zwoegen op een bepaalde kickdrum. Ik kom met een idee en een demo van een nummer en vanuit die kern werk ik samen met andere producers in de studio. Samen zoeken we naar de juiste sound en feel van een track, en dat is ook weer een heel nieuw proces voor mij. Als kritisch persoon is het niet gemakkelijk: wanneer kan je jouw eigen creatie loslaten en als ‘af’ beschouwen?

Ik vind het nog leuker om zelf te zingen. Van kinds af aan werd me verteld dat ik een mooie stem had en ik wilde er altijd al iets mee doen. Dus ik heb mijn eigen stem een beetje herontdekt.
 

Wat mogen we nog verwachten van jou dit jaar?

Het zou heel cool zijn mocht die eerste release eindelijk kunnen landen dit najaar, maar geen druk. Verder staat er al een hele leuke zomer gepland met gigs op onder meer Dekmantel Selectors, Pukkelpop en Paradise City. Ik ben heel dankbaar dat ik op zulke plekken mag spelen! 

Verdiend! Tot op Horst!