De muzieksector zweeft continu tussen twee totaal verschillende werelden. Aan de ene kant is de muzieksector een echte industrie die een commercieel product exploiteert. Aan de andere kant heeft dit product een onmeetbare waarde. Muziek is een vorm van kunst, een vertaling van emotie, en is per definitie zuiver subjectief. De muzieksector heeft als taak om muzikale producten te verkopen, maar kan hierbij moeilijk een beroep doen op opvallende marketing-, verkoop- en promotiestrategieën. Ze moet namelijk steeds rekening houden met de integriteit en het imago van zowel het product, de creator (artiest) als de consument.

De muziekindustrie, en de concertsector in het bijzonder, moet dus op zoek gaan naar heel subEele, haast onzichtbare technieken om de consument te beïnvloeden in zijn (aankoop)gedrag en voorkeuren. ‘Enter’ gedragseconomie, een relatief nieuwe denkpiste die psychologische inzichten over ons beslissingsgedrag integreert in economische fenomenen.

Gedragseconomie stelt dat we als mens onbewust een pak irrationeler zijn dan we zelf geloven, en dat we zeer voorspelbaar zijn in onze irrationaliteit. We vallen tijdens onze besluitvorming namelijk terug op terugkerende, voorspelbare fouten in ons denkproces. Deze denkfouten hebben een niet te onderschatten invloed op onze acties, voorkeuren, ervaringen en zelfs herinneringen.

Door te onderzoeken voor welke systematische denkfouten we vallen en waarom, kunnen we nieuwe tacEeken bedenken die het beslissingsgedrag van concertgangers sturen. Zie gedragseconomie gerust als een cognitief-psychologische verklaring van consumentengedrag. Of als een soort blauwdruk die gebruikt kan worden om verkoop- en marketingstrategieën te ontwerpen. Hou tijdens het lezen van deze paper steeds de twee belangrijkste eigenschappen van deze denkfouten in gedachten: we gebruiken ze systematisch én onbewust. Dit schept de mogelijkheid om consumenten te sturen zonder dat ze onze invloed op hun keuzes merken. Ze blijven zo hun keuzes zien als het resultaat van hun voorkeuren. Haar subtiele, haast onzichtbare invloed maakt van gedragseconomie een ideaal instrument voor de muziekindustrie in het algemeen, en voor de concertindustrie in het bijzonder.