VI.BE

Die sneaky egotrippers van Protection Patrol Pinkerton en Are We Serious? toch! Was het niet voldoende om het bij de respectievelijke bands te houden of wilden de jongens eens echt rocken om wat afstand te nemen van het indiegepingel van PPP en de Artic Monkeys-britpop-fixatie van Are We Serious?? RifRaf schrijft het met heel veel liefde want het antwoord op de open vragen heet dirk. – met kleine letter en punt. Een opwindend viertal dat we graag bekronen tot de vi.be-band van de maand december. Alleen die groepsnaam, beste vrienden van dirk.? Is dit nieuwe groepje om mee te lachen of zit er meer achter?

Jelle Denturck (zang, bas): “Ik heb een vreemde verhouding met bandnamen. Telkens ik aan een project begin, weet ik hoe het moet klinken en welke vibe ik wil creëren. Maar als het kind dan een naam moet krijgen, loop ik vast. Dan krijg ik de onweerstaanbare drang om in mijn eigen vel te snijden met een schijtnaam. Zo ging het met Protection Patrol Pinkerton ook: dat moet economisch gezien de slechtst denkbare bandnaam aller tijden zijn. Mocht ik iets serieuzer doen, dan waren we misschien al veel bekender, maar ik kan het niet laten. Luchtige popmuziek maken maar een onuitspreekbare naam hebben of trashy noiserock maken en klinken als een vijftigjarige boekhouder: ik vind dat grappig.”

Frederik Desmedt (gitaar, backing vocals): “dirk. is een vorm van masochisme. Veel mensen verwachten platte boerenkluchtenpop, terwijl we onze muziek natuurlijk wél serieus nemen. Vijf jaar geleden ben ik begonnen met Are We Serious?. Mijn muzieksmaak is sindsdien geëvolueerd. Het was tijd om ook eens andere muziek te maken. Je leert er ook veel uit.”

Jelle: “Logisch hé: wie veel vreemdgaat wordt beter in bed.”

Frederik: “Wat wil je daar nu mee zeggen?”

Jelle: “Slet!”

Frederik: “Volgende vraag.”

Wie voelt zich geroepen om de songs te schrijven? Of is het een gezamenlijk prutsproces dat men gemeenzaam wel eens organisch durft te noemen?
Jelle: “Als je begint met een nieuw project ben je al blij als je een song in elkaar krijgt met een begin, een einde en iets interessants daar tussenin. Maar ondertussen schrijven we vanuit een visie. We zijn met dirk. op zoek naar de waanzin, naar het moment waarop de stoppen nog net niet doorslaan. Ik zie altijd een man voor me die in een witte ziekenhuiskamer koortsachtig met zijn kop tegen de muren begint te lopen, tot hij op een bed wordt vastgebonden.”

Kan tellen! Hoor ik daar trouwens Stereophonics, Weezer en Ty Segall in de sound van dirk.?
Jelle: “Lap, het begint weer. Vergelijkingen met bands waar ik weinig of niet naar luister. Maar bedankt voor de tips, zal ik zeker eens checken!”

Frederik: “Toffe bands, maar ik drink geen koffie. Nee, Ty Segall en Weezer vind ik zalig. Cloud Nothings is voor mij wel een grotere invloed qua simpelheid en hardheid. Zalige vocalen, ook.”

Heeft dirk. iets met psychedelica qua wall of sound?
Jelle: “Psychedelica doet mij niet zo veel. Ik vind dirk. eerder een claustrofobische band. Psychedelica is voor mij hetzelfde als heil zoeken in het onbekende en het ongrijpbare. Etherische zang met veel reverb, videoclips die je doen duizelen en bestaande figuren vervormen tot ze bijna onherkenbaar zijn. Een dirk.-nummer als ‘Hide’ is anders: op de kurkdroge, rauwe stem zit zelfs geen reverb. En de hakkende drumsound klinkt alsof er iemand in je badkamer zit te spelen. dirk. moet je in het duister beluisteren. Je moet er een beetje bang van worden. Swans vind ik een goed voorbeeld van een claustrofobische band. Het nummer ‘Plaster Casts Of Everything’ van Liars en de Belgische band Maze stralen ook de sfeer uit waar ik met dirk. naar op zoek ben. Ik neem dirk. minstens even serieus als Protection Patrol Pinkerton. ’t Is anders. Bij een optreden van PPP wil ik dat het publiek van de eerste tot de laatste staat mee te zingen. Als 90 van de 100 man wegloopt bij een concert van dirk.: fine by me.”

Frederik: “Voor mij wereldoverheersing, graag. En een eigen kledinglijn.”

Jullie klinken op een bepaalde manier Brits. Is het muziek op maat van lads die graag alcohol nuttigen en naar het voetbal kijken? Of niet?
Jelle: “Voetbal is een prachtsport. ’t Is schaken met enkel koninginnen. Maar ik heb voorlopig slechts drie onderwerpen voor de teksten van dirk.: de mormonen, emoties en genitale wrattencrème.”

Frederik: “Ik vind niet dat onze sound Brits is. Volgens mij klinken we meer alsof je op een zonnige dag gaat wandelen en er plots een vliegende olifant op je kop schijt.”

Jelle: “Excuseer?”

Frederik: “’t is maar een gevoel, hé.”

Grapjassen! Tot slot: wie wordt kampioen in de Jupiler League?
Jelle: “Club Brugge! Eindelijk!”

Frederik: “Anderlecht! Alweer!” (gaan op de vuist)

(Bram Vermeersch)