Simon Nowak is programmator bij Horst Arts & Music Festival. Ook hij laat in zijn kaarten kijken en stelt ons voor aan jong talent: Aram Santy.

Wat triggerde je om Aram Santy te selecteren?
Simon: “Na verschillende profielen op VI.BE platform te beluisteren ben ik geland op Aram Santy, een jonge producer uit het Vlaams-Brabantse Tielt-Winge. De afgelopen maanden ben ik meer naar albums en listening tracks beginnen luisteren dan naar dancefloor materiaal. Aram Santy heeft van die lange tracks die gestaag groeien doorheen het nummer, waar verschillende instrumenten worden toegevoegd en weer wegfaden, met duidelijke invloeden van IDM en triphop. Erg leuk om naar te luisteren, want je blijft na verschillende luisterbeurten steeds nieuwe elementen ontdekken. Ik zie dit niet alleen passen op Horst, maar evengoed in de Labo-tent op Dour of de Castello van Pukkelpop.”

Welke platen raad je Aram Santy aan?
Simon: “Goh, inspiratie kan en mag je overal vinden als muzikant, dus niet specifiek in een plaat. Maar als ik even grasduin door mijn recente aankopen, mag hij zeker volgende eens komen lenen: ‘Ambient Selections’ van John Beltran, ‘A Symphony For Amiga’ van Vito Ricci, ‘Kepler’ van Tomat Petrella (check vooral hoe hier ook trombone wordt gebruikt in de tracks), ‘DJ-Kicks’ mix van Laurel Halo en ‘Josey In Space’ van Josey Rebelle.”

Hoe ben je in het vak van programmator gerold?
Simon: “Ik ben altijd aangetrokken geweest door elektronische muziek, clubs en festivals. In Genk, waar ik opgroeide, bestonden de feestjes die mijn vrienden en ik zochten nu eenmaal niet. In plaats van elke week naar Fuse of Silo te trekken zijn we impulsief zelf kleine feesten beginnen organiseren in een kelder. Namen als Fred P, Baba Stiltz en Dekmantel Soundsystem passeerden de revue, voor een publiek van zo’n 120 mensen.”

Hoe ben je bij Horst terechtgekomen?
Simon: “Als sinds de start van Horst zit ik in het team. Long story short: Horst is altijd een erg DIY-project geweest van een groep vrienden die het spanningsveld willen opzoeken tussen, muziek, kunst en architectuur. Ondanks de groei van Horst is het nog steeds hetzelfde kernteam waar mensen meerdere functies of verantwoordelijkheden opnemen.”

Wat is het meest interessante aan jouw job als programmator?
Simon: “Dat ik heel veel muziek kan en mag luisteren, lijkt me alvast een heel groot voordeel. Verder vind ik het erg spannend en uitdagend om met artiesten en agenten te praten over wat we kunnen doen op Horst. Omdat we qua schaalgrootte kleiner zijn dan het gemiddelde festival, geeft dat ook ruimte om nieuwe dingen te proberen. Leuke voorbeelden van 2019 zijn bijvoorbeeld Gabber Eleganza’s The Hakke Show, een gabbershow waarbij de dance performance, het stage design en de muziek prachtig samenkwamen, of Mattheis, die zijn liveshow op Horst achteraf op cassette uitbracht op het label Nous’klaer. Verder is het enorm verrijkend om voor Horst te kunnen programmeren omdat er binnen het team veel overleg is met betrekking tot het cureren van de kunst en architectuur. Hierdoor zijn muziek, kunst en architectuur geen drie individuele rode draden doorheen ons festival, maar trajecten die iedere editie stevig met elkaar verweven zijn.”

Hoe houd je rekening met diversiteit in het programmatieproces?
Simon: “De dooddoener ‘het moet gewoon goede muziek zijn’ is er eentje die anno 2020 wel mag worden opgeborgen. We leggen onszelf bij Horst geen quota op, maar steken ook niet onder stoelen of banken dat onze line-ups niet gedomineerd mogen worden door blanke mannen. Tijdens het programmeren luister ik daarom bijvoorbeeld niet enkel naar de laatste ep of mix van een artiest, maar check ook wat zijn of haar verhaal of history is en neem dit mee in het beslissingsproces.”

Naar welke andere (festival)line-up van collega-programmatoren kijk je jaarlijks reikhalzend uit en waarom?
Simon: “Meakusma Festival in Eupen bewandelt al jaren een erg interessante en eigenzinnige weg. Helaas vallen onze beide festivals jaarlijks in hetzelfde weekend, waardoor ik het nog nooit zelf heb mogen aanschouwen. Daarnaast kijk ik ook wel met een gezonde dosis jaloezie naar de line-up van Houghton in de UK.”

Hoe zag jouw allereerste concert- of festivalervaring eruit?
Simon: “In de pit bij De Heideroosjes tijdens Pukkelpop 2001. Ik was toen 12 jaar en samen met mijn vader op het festival. Eens ik hem na het concert terugzag, schrok hij enorm omdat het leek alsof ik mijn tanden kwijt was. Gelukkig zagen ze gewoon zwart van het stof en zand. Enkele jaren later vormde het concert van Daft Punk op datzelfde Pukkelpop trouwens een echt keerpunt in mijn leven. De liefde voor elektronische muziek werd nadien enkel nog groter.”

Heb je tips voor opkomend talent om in het oog te springen van grote festivals?
Simon: “Wees eigenzinnig, doe je ding, probeer niet te copy-pasten. Durf zeker te mailen naar festivals en promotoren, maar verzorg zeker de stijl van je communicatie, want de eerste indruk blijft toch vaak doorslaggevend.”