Waarom koos je voor deze bands/artiesten/producers? Wat triggerde jou?
Kaat Van Stralen, ten eerste, schrijft nederlandse teksten, wat niet altijd mijn ding is, maar haar teksten zijn écht goed! Ze heeft ook een heel erg mooi stemgeluid, heel anders dan wat je meestal hoort. Haar muziek is een combinatie van kleinkunst en punk, en dat merk je vooral live op een podium. Zo klinkt ‘Twaalf’ op VI.BE platform nog wat als een klassiek Eefje De Visser nummer, maar kan het live echt compleet anders zijn qua energie.

Dilemma heeft voorlopig nog maar twee nummers online op VI.BE platform, en het zijn niet per se die nummers die me overtuigden, maar je kan er niet omheen dat ze echt een goede songwriter is. Schrijven zit haar echt in de vingers, wat ze ook al bewees tijdens een project rond songwriting in Trix én tijdens een stage bij Democrazy, waar ik ook werk. Het is fantastisch hoe ze op een podium volledig transformeert, je ziet echt dat ze daar op haar plek is.

Waarom is jouw collectief/organisatie ontstaan?
Lindsi en Juliana begonnen in 2015/2016 Girls go BOOM als een studentenproject, met als doel een duidelijk signaal te geven dat ze meer meisjes en queer personen op een podium wilden zien. Dat groeide al snel uit tot een heuse concertwerking die minstens 4 keer per jaar een soort mini-festivalletje deed en daarnaast nog wat kleinere concertjes (in de Kinky Star bijvoorbeeld, of het Bos in Antwerpen of of of.)

Die meisjes en queer personen op het podium vertaalden zich ook naar een publiek dat voornamelijk bestond uit vrouwen, maar we zagen dat bijvoorbeeld de geluidspersoon, de manager, de dj’s, de … nog steeds grotendeels bestonden uit witte cis-mannen en we vroegen ons af of we daar ook niet iets aan konden doen. Niet omdat we vinden dat die daar niet mogen zijn, gewoon omdat wij vinden dat wij OOK een plekje verdienen. En best wat in onze mars hebben, ondanks het feit dat we nog (jammer genoeg) vaak gezien worden als de kleine meisjes, het vriendinnetje van,... of lastig gevallen worden.

Het idee om jongeren allerhande muziekworkshops en goede voorbeelden te geven was geboren. Lindsi en ik gingen op zoek naar een plek waar we als community samen konden hangen, om muziek te maken, om van elkaar te leren, om te groeien, om te schreeuwen en vooral heel veel lawaai te laten maken. Want jouw impact doet er toe (zoals een bommetje).

Hoe omschrijf je jullie collectief/organisatie in één zin?
Girls go BOOM is een DIY feministisch collectief dat er naar streeft meer meisjes en queer personen lawaai te laten maken, op - voor - naast en achter het podium.

Waar ontdek je het vaakst nieuw talent? Live? Of via welke andere kanalen?
Ik ga heel veel naar concerten want ik werk voor Democrazy, maar de meeste dingen in mijn eigen smaakveld ontdek ik via kanalen zoals Bandcamp, KEXP en Silke Bergans. Samenwerken met Eric Smout (artistiek programmator van Democrazy) helpt natuurlijk ook. 

Voor Girls Go BOOM en de Vlaamse bands die we programmeren gebeurt het meestal zo dat iemand naar een workshop komt en die zit dan in een band of kent iemand in een band enzoverder. En ik durf ook wel al eens op VI.BE nieuwe dingen uit te testen (een goed VI.BE profiel doet veel!)

Heb je tips voor opkomend talent om in het oog te springen?
Meer vanuit mijn Democrazy communicatiefunctie: een bandfoto die vertelt wie je bent en een vlotte bio die up-to-date is (in het Nederlands en in het Engels) doen echt al veel. Op muzikaal vlak: wees gewoon jezelf.

Hebben jullie een trouw publiek? Hoe zou je hen omschrijven?
Ja, we hebben best wel een trouw publiek. Mensen op community quest met muziek als bindmiddel. Mensen die binnen hun dagelijkse netwerk niet meteen aansluiting vinden, die op zoek zijn naar een ander niveau van connectie. Neuro divers. Kritische denkers. Mooie mensen.

Waar gaan jullie activiteiten door? Vind je makkelijk ruimte?
Voor repetities en workshops hebben we ons Clubhuis in de Meubelfabriek hier in Gent. Voor concerten trekken we een beetje naar overal in Gent, vooral naar cafés en kleinere venues, maar we deden bijvoorbeeld ook al Pussy Riot bij HA Concerts en durfden al eens buiten Gent te kijken (4AD, Het Bos, Trix,...). Ruimte is sowieso wel een issue in de Gentse muziekscene. Er is een hele laag in de lasagne van het muziekveld die niet bespeeld wordt (denk aan artiesten die ruimte zoeken tussen Charlatan en de Balzaal van Vooruit.)

Krijgen jullie de nodige erkenning in jullie hometown?
Vind ik een moeilijke vraag. In theorie is er veel erkenning, maar in de praktijk krijgen we dan wel maar geld om slechts halftijds iemand aan te nemen, waardoor het voelt alsof we niet de begeleiding en ondersteuning krijgen die nodig is. Sinds corona voelt het wel alsof we terug achteruit zijn gegaan, nieuwe collectieven die tijdens corona zijn ontstaan moeten ons nog ontdekken, en we merken dat we vooral veel halen uit het constant aanwezig zijn binnen de verschillende Gentse scenes. En dat was tijdens corona natuurlijk niet mogelijk, maar we merken wel dat we terug meer overal gevraagd worden, dus alles komt goed!

Werk je soms samen met andere curatoren of programmatoren?
Ja! We nodigden Pussy Riot al eens uit bij HA concerts, samen met Democrazy (waar ik toen zelfs nog niet werkte, voor alle duidelijkheid), waarbij wij ook het voorprogramma verzorgden. En ook bij 4AD deden we al iets gelijkaardigs. Dus meestal organiseren we onze shows zelf, maar we staan wel altijd open voor samenwerkingen! 

Shout out naar een ander collectief/organisatie? En waarom?
Ask for consent is supercool, Leda Collective zeker ook, Ine Geldermans van Sardien is de max, Somto Offor van Nacht in Leuven, Vol Pension in Gent, en Psst Mlle in Brussel. En dan zijn er sowieso nog die ik vergeet!