Codron zit naarstig op haar laptop te tokkelen wanneer we de afgesproken koffiebar in Gent binnenwandelen. “Mijn dag start meestal met het openen van mijn verschillende mailboxen. Even orde op zaken stellen, kijken of er dringende zaken zijn binnengekomen waar ik tijd voor moet vrijmaken.”

De vijfenveertigjarige Kortrijkse werkt dan ook voor een waaier aan opdrachtgevers. Zo doet ze administratie voor onder meer Whispering Sons en Compact Disk Dummies bij managementbureau Wasted Talent, verzorgt ze productie en promo bij Muziekcentrum De Bijloke en geeft ze les aan de opleiding project- en eventmanagement bij Vives Hogeschool. Eerder dit jaar stond ze in voor de artist hospitality op Gent Jazz en deed ze de productie van Mentos Grote Prijs van Nederland, zeg maar het Nederlandse equivalent van Humo’s Rock Rally.

“Natuurlijk gaat daar een lange geschiedenis van minder grote opdrachten aan vooraf. Zo’n vijftien jaar ben ik ondertussen al betrokken bij de sector. Ik merk wel dat het vlotter gaat naargelang ik er meer tijd in spendeer. Inmiddels heb ik een punt bereikt waarop ik voldoende mensen ken om altijd wel werk te hebben, maar dat is gestaag gegroeid.”

Al doende

Even terugspoelen naar 2010, toen Codron mee begon te draaien in de organisatie van het West-Vlaamse wereldmuziekfestival Kokopelli: “Ik was pas verhuisd van Kortrijk naar Gullegem en het leek me een fijne manier om te integreren in de gemeente. Het begon met een paar shiften aan de kassa, maar editie na editie kreeg ik meer verantwoordelijkheden. Eerst deed ik het puur uit interesse, maar hoe meer ik ermee bezig was, hoe liever ik het deed. Dit was wat ik echt wilde doen!”

Ze was op dat moment maatschappelijk werker, al had ze wel een bachelor-na-bachelordiploma project- en eventmanagement op zak. “Ik leerde enorm veel in de opleiding, al focuste die vooral op de algemene organisatie van allerlei soorten evenementen. Het werd niet toegespitst op concerten of festivals. Dat heb ik al doende geleerd.”

De bal ging pas echt aan het rollen toen Codron in 2017 de wereldwijde muziekbeurs Womex bijwoonde. Daar raakte ze aan de praat met boekingsagent Thijs Vandewalle van Gri Gri Music, die een productiemedewerker zocht. “Op dat moment deed ik nog steeds mijn oude job, maar ik voelde dat ik toe was aan een nieuwe uitdaging. Zonder te aarzelen zei ik dat ik het zou doen. Een zelfstandigenstatuut had ik nog niet, dat was een zorg voor later,” lacht ze. “Het was mijn eerste betaalde opdracht in de sector.”

Zelfkennis

Bij Gri Gri Music proefde Codron van zowat alle functies die de muzieksector rijk is. “Nu weet ik heel goed wat ik leuk vind en wat ik minder graag doe. Zo werkte ik een half jaar als boeker, wat niets voor mij was. Het is handig om jezelf daarin beter te leren kennen, want je levert doorgaans beter werk af als je iets graag doet. Als startende zelfstandige ben je geneigd om alles aan te nemen. Nu weet ik voor welke opdrachten ik beter bedank.”

Er zijn nochtans weinig opdrachten die ze uit de weg gaat. Van programmatie tot facturatie en van veiligheid tot personeelsplanning: ze doet het allemaal. “Een van mijn grootste troeven is dat ik administratieve taken even graag doe als creatieve opdrachten. De meeste mensen zijn liever alleen maar creatief bezig. Hoe meer allround je bent, hoe beter.”

Of er nog troeven zijn waarover een projectmanager moet beschikken? “Goed kunnen plannen”, antwoordt ze resoluut. “Als je voor verschillende opdrachtgevers tegelijkertijd werkt, wordt het al snel chaotisch. Het neemt enorm veel tijd in beslag om tussendoor op zoek te gaan naar het overzicht, dus kan je er beter voor zorgen dat je bij het begin van elke week weet wat er moet gebeuren en plant wanneer je het gaat doen.”

Connecties

Bij Gri Gri Music deed Codron bovendien ervaring op die haar nog steeds helpt bij wat ze doet. “Zo ging ik mee op tournee met Tamikrest in Australië. Afgelopen zomer kwam die ervaring heel goed van pas, toen ik de artist hospitality verzorgde op Gent Jazz. Door zelf te ervaren wat het is om zo lang van huis weg te zijn, besef ik beter wat artiesten echt nodig hebben.”

“Zulke ervaringen zorgen er niet alleen voor dat je beter wordt in je job, maar ook dat je contacten blijft leggen binnen de sector. Dat levert in de toekomst vaak nieuw werk op. Dit jaar draaide ik mee op Gent Jazz dankzij een gesprek dat ik had met iemand in januari. Nieuwe opdrachten haal ik zelden binnen door te solliciteren op vacatures. In de meeste gevallen krijg ik ze simpelweg door te praten met mensen.

Netwerken is nochtans niet iets wat ze planmatig aanpakt, integendeel. “Ik ben van nature nieuwsgierig naar mensen hun verhaal. Als ik een evenement bijwoon en ik sta ergens aan te schuiven, dan sla ik graag een praatje met de persoon die voor of achter mij staat. Dat is ook wel nodig bij deze job: graag buitenkomen, graag babbelen, en natuurlijk ook aangeven dat je op zoek bent naar nieuwe opdrachten. Mensen onthouden dat.”

Investering

Zelfs voor een doorwinterde freelancer als zij verlopen de jaren in pieken en dalen. Gelukkig weet Codron zich wel raad met de kalme periodes. “Het najaar is ideaal om de nieuwsbrieven te lezen waar je anders niet aan toe komt, om beurzen en lezingen bij te wonen en zo opnieuw connecties te leggen.”

“Dit jaar ben ik uitgenodigd om over Kokopelli te spreken tijdens het Tromsø World Festival. Niet alleen zal ik in Noorwegen verblijven op kosten van de organisatie, ik mag naast mijn eigen lezing ook alle shows gaan bekijken en ongetwijfeld mijn netwerk nog verder uitbreiden.”

Volgens Codron begint het uiteindelijk allemaal met zulke investeringen die na verloop van tijd hun vruchten afwerpen. “Indertijd heb ik het geld voor Womex er zelf gelegd en heb ik verlof genomen van mijn toen nog ‘echte’ job om erheen te gaan. Had ik dat niet gedaan, dan was ik nooit bij Gri Gri Music beland en dan stond ik vandaag waarschijnlijk niet waar ik nu sta. In het prille begin maken dat soort investeringen echt het verschil.”

De sprong

Codron raadt aan om freelance werk gradueel op te bouwen, al kadert ze het als een vloek en een zege. “Het is niet slecht om een job als uitvalsbasis te hebben. In het begin deed ik het ook zo: ik wilde iets hebben om naar terug te keren en dat gebeurde ook. Als je een vangnet achter de hand houdt, dan zal je onbewust misschien niet alles geven. Als je twijfelt om de stap te zetten, doe het dan beter echt.”

Ze geeft toe dat die stap zetten altijd spannend is, zelfs wanneer je gradueel een basis hebt uitgebouwd. “Je omgeving speelt daarin een belangrijke rol. Heel veel mensen verklaarden me gek. Ze begrepen niet dat ik een vaste job bij een overheidsinstelling wilde inruilen voor de onzekerheid van het zelfstandigenbestaan. Gelukkig moedigde mijn gezin mij wel aan om mijn droom na te jagen.”

“Mensen vergeten ook dat freelancen in deze sector relatief weinig financiële risico’s met zich meebrengt. Mijn enige kosten om te starten waren een laptop en een gsm. Daardoor was mijn redenering uiteindelijk: wat heb ik te verliezen?”

Zelfzorg

Codron benadrukt dat het belangrijk is om af en toe de pauzeknop in te drukken. “Als zelfstandige kan je altijd maar blijven werken. In deze sector lijkt het nooit het juiste moment om verlof te nemen. Daarin moet je jezelf leren begrenzen, dat zal niemand anders in jouw plaats doen. Zo probeer ik zelf om elk jaar twee weken volledig offline te gaan.”

“Het is heel waardevol om er af en toe tussenuit te gaan om te reflecteren over het werk dat je hebt gedaan. In de opleiding maatschappelijk werk moesten we veel aan zelfreflectie doen en dat is blijven hangen. Jezelf altijd de vraag stellen: Doe ik mijn werk goed? Wat kan er anders? Wat kan er beter?”

Ook daarin speelt planning een rol. “Natuurlijk zal je op sommige dagen ‘s avonds laat je mails nog moeten bekijken, omdat je een hele dag on site bent geweest, of krijg je ‘s nachts telefoon van bands die in het buitenland op tournee zijn en een probleem hebben. Dat hoort erbij. Het is vooral belangrijk dat je daar op een duurzame manier mee omgaat.”

“Als ik twee weken heb meegewerkt aan een festival, dan plan ik de week erna ook wat rustige dagen in. Het is belangrijk dat je voldoende tijd voor jezelf neemt. Ik doe dat voor mijn gezin, maar ook om rust te hebben. Ik zet mijn gsm soms op niet storen, zeker na een bepaald uur ‘s avonds, als ik weet dat het kan wachten tot de volgende dag.”

Altijd feest

Of ze het een harde wereld vindt? “Soms. Als je meewerkt aan een festival en je hebt een mindere dag, dan kan je niet zomaar stoppen. Dat is zo bij iedere job, maar bij festivals speelt er een extra factor: het is altijd feest. Het is niet evident om mee te draaien op een feest als je niet goed in je vel zit. Dat is volgens mij een valkuil die eigen is aan deze sector en die mensen makkelijk uit het oog verliezen.”

“Natuurlijk is er concurrentie en word je soms ontgoocheld. Zo liep ik bijvoorbeeld wel eens een project mis omdat een opdrachtgever het aan iemand had gegeven aan wie ik het zelf getipt had. Dat is niet fijn om te ontdekken, maar het hoort erbij. Ondanks zulke ervaringen ben ik nog steeds van het principe dat ik mijn kennis altijd wil delen met mensen in soortgelijke posities. Als je deelt, dan komt dat ooit wel terug.”