VI.BE

Steunpunt voor artiest
en muzieksector

Mijmering

“De tendens om eens een bruggetje te maken naar een andere creatieve tak is ondertussen alomtegenwoordig. Sterker nog, je bent bijna een saaie talentloze luierik als je gewoon maar één instrument bespeelt.”

ramses van den eede

11.05.20

Features
ramses van den eede © remco van gestel

ramses van den eede © remco van gestel

Ergens, in een schuif bij iemand thuis, ik geloof onze geluidsman, staat er op een externe harde schijf ruwweg zeven gigabyte onge-edit materiaal met gekeuvel, gezang, geneuzel en gelach vanuit een busje. Toen we met Teen Creeps in 2018 op minitour waren in the UK, zouden we eindelijk ook starten met die podcast waar we al zo lang over bezig waren: Gesprek Met Praten.

Dat idee was natuurlijk een langgerekte inside joke. Om een ellendig lange stroom aan onnuttige informatie mee te geven van een band die in de verste verte niet weet hoe een podcast interessant te maken. De term podcast was nog vrij fris en daarom extra grappig. Het was grappiger om over te fantaseren dan dat we het echt wouden uitvoeren. Nu is het zelfs niet meer grappig als inside joke binnen de band. Vorige zomer was er effectief een andere groep op tour in the UK die een podcast heeft uitgebracht. En eigenlijk verschiet ik daar niet meer van.
Het is een trend van een aantal jaren om niet één ding te doen, maar een verscheidenheid aan dingen - creatief hybride zijn. Sinds Facebook en de ontploffing van sociale media is iedere gebruiker vanzelf ook zelfverklaarde journalist. Maar ook iedere journalist is een zelfverklaarde muzikant. En sommige frontmannen zijn ook striptekenaars, andere cabaretiers, of beide. De vraag is eigenlijk, wanneer ben je een muzikant, een journalist, een circusartiest, een schilder of een performance artist. Als je een platform hebt? Dat is niet zo moeilijk dan. Als je er geld mee verdient? Dat is al moeilijker. Als je er genoeg geld mee verdient dat je er van kan leven? Op die manier zijn er maar weinig muzikanten. De meeste bands verdienen tegenwoordig meer met het verkopen van T- shirts dan met de duizenden streams van hun hitje. Misschien zijn ze dan eerder winkelbediende.

Die tendens om eens een bruggetje te maken naar een andere creatieve tak is ondertussen alomtegenwoordig. Sterker nog, je bent bijna een saaie talentloze luierik als je gewoon maar één instrument bespeelt. Maakt niet uit hoe goed je bent. Virtuositeit doet er even niet meer toe. De content is belangrijker. Dat is trouwens niet alleen kenmerkend voor deze tijd. In de jaren ’70 en ’80, onder leiding van Patti Smith en de scene rond The Kitchen in New York, hoefde men geen instrument meer te kunnen spelen om op een podium te staan. Zij stelden inhoud voorop aan techniciteit. Elke kunstenaar uit eender welke branche speelde plots in een band, met als gevolg een grote experimentele muzikale golf die ik persoonlijk beschouw als de meest interessante twee decennia van vorige eeuw.
Ik klink misschien cynisch, maar voor vele echte luieriken is deze tijd geweldig. Overal geïnteresseerd in zijn en nergens in uitblinken en daarmee wegkomen ook. Ik snap het, hoor. Ik ben ook liever iemand die the bigger picture blijft zien dan een vakidioot. Een kleine kanttekening: In de jaren ’70 en ’80 werd content dan wel belangrijker dan virtuositeit, achteraf blijkt wel dat je ook in die content, in dat conceptueel denken, virtuoos kon zijn. Soms vraag ik me af of we nu niet vooral willen tonen. Zoals op TikTok een dansje doen zonder te kunnen dansen, of zonder eerst na te denken hoe je als slechte danser daar toch iets mee kan doen. Wat wil ik zeggen? Wel misschien zijn we de content en de virtuositeit en masse even kwijt en is onze expressiedrang het enige dat momenteel nog overblijft. Dat en de verheerlijking van onze middelmatigheid. Oeps, ik ben wellicht te diep gegaan, anders stel ik mezelf eens voor.

Hallo, ik ben Ramses Van den Eede. Ik ben van opleiding een drummer, maar de meeste mensen denken dat ik een zanger ben die goed kan drummen. Onlangs stond er in De Morgen ook dat ik een acteur ben, en de laatste tijd ben ik meer bezig op onze webshop en met het rondbrengen van onze merch, dat je me gerust winkelbediende en koerier mag noemen. Ik maak ook nog nummers en een twee jaar geleden heb ik een basklarinet gekocht. Ik ben dus een nietsnut van een zelfverklaard manusje-van-alles die daar ook nog eens, via dit online platform, zelfverklaard columnist aan toevoegt.


#buylocal in de webshops van Hypochristmutreefuzz en Teen Creeps.

Beluister hieronder het nieuwe album van Hypochristmutreefuzz en het album van Teen Creeps.

Accepteer cookies om deze embed te bekijken.

Accepteer cookies om deze embed te bekijken.

Amplo najaar

Reclame