Jutta: Ik studeerde Sociologie en Genderstudies, dus iets helemaal anders dan wat ik nu doe. Mijn stage deed ik wel bij VI.BE. Maar toen ik in volle coronatijd op zoek moest naar een job, merkte ik dat de muzieksector me toch weer naar zich toe trok. En zo kwam ik na 7 maanden op het Departement Cultuur van de Vlaamse Overheid bij Busker terecht, een kans waar ik nog steeds heel dankbaar voor ben.

Marie: Voor mij was het een bewuste keuze om Muziekmanagement te gaan studeren aan PXL, omdat ik van jongs af aan al wist dat ik boeker wou worden. Ik kan niet uitleggen waarom ik dat zo in mijn hoofd heb gestoken, maar toen ik tijdens mijn studies stage deed bij DAAN Agency wist ik wel meteen dat het effectief mijn ding was. Later is dan daar ook nog een rol als manager van Thibaut (Sound Track laureaat Sevens, nvdr.) bijgekomen.

En als we jullie vandaag vragen wat jullie job is, wat antwoorden jullie dan?

Jutta: Ik ben bij Busker samen met mijn collega Larsen Hellings verantwoordelijk voor alle producties van artiesten die bij ons zitten. Wij zijn de tussenpersoon tussen de artiest die moet optreden en de organisator. Vanaf het moment dat een artiest geboekt is komen wij in het spel, en stellen wij contracten op, sturen riders door naar de organisator en zorgen vooral dat er een goed contact is tussen organisator en artiest.

Marie: Ik ben assistent-boeker bij Live Nation, en assisteer daar Robin Tulkens, de head of bookings, vooral bij het boeken van bands in België en soms ook in Nederland. Dat gaat dan vooral om hiphopartiesten, maar er is ook het hardere gitaarwerk met bands zoals ILA en Sons. Daarnaast manage ik via Glory Box ook nog Sevens en sinds kort ook Noémie Wolfs. In die rol ben ik vooral het aanspreekpunt voor Thibaut en Noémie, en regel ik zaken zoals Sabam of plug ik nummers voor de radio, zo’n dingen. Een hele fijne toevoeging aan mijn job als boeker.
 

Hoe ziet een standaard werkdag er voor jullie uit?

Jutta: Heel veel mailen, soms doe ik een hele dag niets anders. Het is een kwestie van continu met mensen in contact staan.

Marie: Ook bij mij is het echt heel veel mailen. Eigenlijk zit je gewoon de hele dag aan je laptop. Af en toe wordt er ook al eens gebeld, maar dat is dan vaak voor dringende, technische zaken waar Robin meer van af weet, dus die komen eerder bij hem terecht. Binnen mijn rol als manager, waar het vaker over last minute zaken gaat, is de telefoon wel populairder.

Jutta: Bij mij is dat mailen vooral een kwestie van info verzamelen. Wat wij doen, is zorgen dat zowel artiest als organisator perfect weet wie waar moet zijn op welk moment, hoe ze daar geraken en wat er daarbij allemaal nodig is. Wij brengen al die info samen op een callsheet, en sturen die zeker twee weken op voorhand naar iedereen door. Zo is iedereen mee met wat er van hen verwacht wordt.

En mogen we die jobs dan zien als traditionele 9-to-5’s?

Marie: Als boeker is het een kwestie van vaak ’s avonds op pad zijn, van en naar shows. En ook tijdens een show ben ik wel druk bezig. Zo kwam MEAU bijvoorbeeld naar de AB, en dan is het wel mijn taak als boeker om eens langs te gaan. Ik check dan bijvoorbeeld hoe de reis is geweest, een beetje small talk eigenlijk. Zo weten ze dat je er voor hen bent wanneer ze je nodig hebben, en wie je bent. Zeker wanneer je zoals mij nog redelijk nieuw bent vind ik dat echt belangrijk, ik wil niet enkel de Marie van op mail zijn, maar echt een persoon waar ze op kunnen rekenen.

Jutta: Mijn job kan je denk ik perfect 9-to-5 doen. Het zijn inderdaad eerder de boekers die veel avond- en weekendwerk doen. Mijn werk is natuurlijk in een ideale wereld 2 weken op voorhand al gedaan, dus is het minder nodig de avond zelf aanwezig te zijn. Maar omdat ik nog heel nieuw ben in de sector, en ook gewoon heel graag naar festivals ga, is het wel mijn bedoeling om op zoveel mogelijk dingen aanwezig te zijn. Dat lijkt me ook typisch voor mensen die werken in de muziek: werk en vrije tijd kennen vaak een grote overlap.

Marie: Bij mij is het zeker geen 9-to-5, maar dat is ook nooit de ambitie geweest. En zoals ik al zei: ik vind het zelf heel belangrijk om als boeker aanwezig te zijn op de concerten van de artiesten die ik boek. Bijvoorbeeld op Rock Werchter: daar heb ik ook een shift moeten meedraaien, maar dat is dan superfijn om te doen met de collega’s. Festivals zijn echt een plek waar je de mensen binnen de sector op een andere en veel fijnere manier leert kennen, dus ik zou het iedereen aanraden. 
 

Hebben jullie de gevolgen van corona nog gevoeld toen jullie begonnen te werken?

Marie: Ik ben in oktober bij Live Nation gestart, meteen nadat ik afstudeerde. De coronagolf in het najaar heb ik dus mooi meegemaakt. Maar ik moet eerlijk zijn, dat was eigenlijk eerder een voor- dan een nadeel. Natuurlijk was het verschrikkelijk voor de sector dat niets doorging, en het was ook frustrerend constant shows te moeten verschuiven en geen perspectief te hebben. Maar voor mij persoonlijk was het de perfecte periode om me in te werken en te ontdekken hoe alles binnen het bedrijf verloopt en wat er juist van me verwacht wordt.

Jutta: Ik ben begonnen in september, en heb dus ook die piek in het najaar volop meegemaakt. Verschrikkelijk voor de sector, maar voor mezelf wel het ideale moment om iets meer op mijn gemak alles te leren kennen. Ik heb nooit gestudeerd voor een job binnen de sector, en heb bijvoorbeeld niet meegekregen wat een boekingsmanager of label juist doet. En daarvoor was die periode wel ideaal.

Marie: Voor mij was de kerstvakantie het kantelpunt. Daarna leek het alsof de wereld weer helemaal openging. Het werd als snel duidelijk dat het toch nog iets anders is wanneer er shows zijn. 

Jutta: Vanaf januari was het er vol tegenaan. Misschien zelfs nog meer dan in een gewoon jaar, voor de pandemie. Al heb ik daar natuurlijk zelf geen idee van, omdat ik dat nooit zelf meemaakte. Ik weet alleen dat het vanaf januari ongelooflijk druk is geworden bij ons en dat dat eigenlijk niet meer is gestopt.

Marie: Voor mij was dat ook de periode waarin we eindelijk terug meer naar bureau konden en ik mijn collega’s echt leerde kennen. Dat we nu na het werk al eens iets kunnen gaan drinken, is toch wel iets wat ik daarvoor miste.
 

Hoe hadden jullie je eigenlijk voorbereid op deze zomer?

Jutta: Op mijn werk hadden we in januari al eens evaluatiegesprek en daar vroegen ze wat ik zoal verwachtte van de zomer. Op dat moment wist ik nog niet dat mijn collega Larsen papa ging worden in augustus, waardoor mijn antwoord toch wel iets anders moet zijn geweest dan het nu is. (lacht) Nee, ik moet toegeven, we kijken er echt op een optimistische manier naar. Ook al hebben we elk ons afgebakende taken, wanneer het mij te veel zou worden kan ik altijd dispatchen en dingen even on hold zetten. Het is voor iedereen in het team nadelig als iemand er onderdoor zou gaan, maar doordat we elkaar hebben als vangnet, hoeven we daar ook niet bang voor te zijn.

Marie: Ik heb persoonlijk veel meer zin in deze zomer dan in een zomer met examens en herexamens. Eindelijk alle festivals kunnen meemaken in plaats van in Hasselt te zitten blokken voor 1 herexamen, wetende dat iedereen op Pukkelpop zit. Dat ik die festivals dan ook nog ons mag meemaken vanop de eerste rij, maakt het alleen maar zoveel leuker.