VI.BE

Met Fuck Buttons (samen met Benjamin John Power) verdiende Andrew Hung zijn sporen al moeiteloos. Het duo tourde meermaals de wereld rond, bracht drie albums uit, mocht z’n ding doen op de openingsceremonie van de Londense Olympische Spelen in 2012 en headlinede onder meer al de Park Stage op Glastonbury.

De creatieve duizendpoot in Hung is altijd blijven rondkruipen. Als Dawn Hunger (een anagram van Andrew Hung) creëerde hij 400 (!) tracks en goot die uiteindelijk in twee albums, maar die zagen nooit het daglicht. Ze bleken echter van onschatbare waarde voor de verdere zelfontplooiing van de artiest – nadien werkte hij nog samen met Beth Orton (uitmondend in de ep’s ‘Rave Cave’ 1 & 2) én trok hij de aandacht van regisseur Jim Hosking. Die vroeg Hung om de soundtrack te schrijven van ‘The Greasy Strangler’: unaniem lovende perskritieken en meerdere prijzen waren hun deel.

Al die persoonlijke en artistieke uitdagingen gaven Andrew Hung de juiste energie om zijn debuutplaat bijeen te schrijven. Voor ‘Realisationship’ deed hij alles zelf: componeren, inspelen, producen – zelfs zingen hoorde erbij. Voor Hung bleek dat het lastigste deel: “I had no idea I was going to be singing on this record; it just happened! Gaining the confidence to sing was the hardest part.” Minder vuil, heel wat poppier en minder experimenteel, maar des te dansbaarder.

Ligt jouw muzikale project helemaal in de lijn van wat Hung doet, of denk je dat je hier gewoon perfect bij past? Waag je kans, en wie weet word je support act bij zijn optreden in Nest, Gent op 21 februari.