VI.BE

De Beren Gieren, Stuff., Steiger, de gerenommeerde dj LeFtO die een compilatie vol beloftevolle Belgische jazz uitbrengt … het is een understatement dat jazz lééft. De huidige lichting respecteert de erfenis van landgenoten als Django Reinhardt, Toots Thielemans of Philip Catherine absoluut, maar slaat ook resoluut nieuwe wegen in. Zo ook Nagløed, een bijzonder trio uit Gent. Zij wenden drums, een Fender Rhodes piano, gitaar en abstracte electronica aan om je in hun filmische wereld te zuigen.

Nagløed heeft naast dertigers Dillian Fevry en Andreas Lagrou ook de tien jaar jongere toetsenist Matthias Dewilde aan boord. De drie voelen elkaar hoorbaar bijzonder goed aan, en dwingen elkaar nieuwe grond aan te boren. Dat leidt tot gelaagde, energieke composities die altijd weten te verrassen. Hun nieuwste single ‘Nuë’ bewijst dat zoiets ook met zanglijnen kan.

Wij moesten even slikken toen we de bio van Linde de eerste keer lazen. Het duo (Linde wordt geruggensteund door gitarist Jeroen Huyzentruyt) opereert naar eigen zeggen in het niemandsland tussen neofolk en ‘babypunk’, en laat Linde’s krachtige stem intuïtief afglijden naar onbekende gebieden. Een eerste tussenstop op die kleurrijke trip is een eerste ep met Mongools geïnspireerde muziek.

De serieuze twijfels die rezen door deze bio wist Linde in welgeteld 2 minuten en 43 seconden van tafel te vegen. Gewapend met wat onbestemd geritsel, twee akoestische gitaren en een krachtige klassieke popstem grepen de twee ons genadeloos bij het nekvel. De song in kwestie heet ‘Great Expectations’, en bleek slechts een opstapje voor de rest. In ‘Camelsong’ doen de invloeden uit de wereldmuziek hun intrede. Dankzij die aantrekkelijke, krachtige stem werd het ons duidelijk: Linde is erin geslaagd onder een unieke muzikale boom plaats te nemen, die in velerlei richtingen kan vertakken.