De langste treinrit vanuit Brussel, was zeker die naar Roeselare. Maar daar aangekomen werden we ongelooflijk warm ontvangen door Brent Galle en Deniza Miftari van #HACK. #HACK is de jongerenwerking van ARGUS, het kenniscentrum van Roeselare. De werking is ontstaan toen de organisatie op zoek ging naar een manier om hun bestaande kennis ook te delen met jongeren, en dat moeilijker bleek dan gedacht. Uit de daaropvolgende denkoefening kwam een open jeugdwerking als oplossing naar voren. Daarbij zijn jongeren zelf de houders en delers van kennis. En wanneer je jongeren vraagt waarmee ze aan de slag willen, komt muziek al snel naar voren.

Zo zijn twee van de zes workshops die doorgaan in het pand muziekgerelateerd. Op dinsdag is dat HACKapella – een workshop om je stem te ontdekken en te leren zingen. En op donderdag is dat HACKtrack – een meer hiphop-georiënteerde workshop die focust op beatmaking, hoe je op een podium staat, met een lockerstudio en alles erop en eraan. Instrumenten kunnen daar ook gebruikt worden.

Het hele HACKpand ontstond in 2019, en HACKtrack was een van de eerste workshops die toen georganiseerd werden, omdat net muziek een heel evidente verbinding was met jongeren. Die verbinding bestond eigenlijk al vóór het pand, want jongeren verbonden zichzelf en ontmoetten elkaar al rond muziek, los van locaties. Dus het was maar logisch de link te leggen.

Wat er met de 1.000 euro van Lotto zal gebeuren? Dat kiezen de jongeren vooral zelf. Een elektrische gitaar staat al lang op het verlanglijstje. Net als nieuwe kabels. Maar ook het inhuren van externe expertise, om zo een extra leerkans te creëren voor de jongeren, staat al even op het lijstje. Het hele idee van het initiatief is openstaan voor ideeën, komende van de jongeren. Dat zal in deze niet anders zijn.

En wat zijn de plannen op de lange termijn? Vooral blijven doen wat ze nu doen, met de nodige ups en downs die typisch zijn voor jeugdwerk, en nog verder diversifiëren. Het aanbod is nu vaak heel creatief en talentgericht, maar mag nog verder opengetrokken worden, bijvoorbeeld richting wetenschap of praatgroepen.

Doelen die, opnieuw, door de jongeren zelf gesteld worden. #HACK is een plek waar jongeren automatisch aan zouden moeten denken als ze een idee hebben. Een plek waar ze veilig kunnen experimenteren. Als ze ruimte, tijd of budget missen, kunnen ze dat hopelijk bij #HACK vinden.

Vanuit de Gentse meubelfabriek, hartje Brugse Poort, groeide Yalla Worldwide op drie jaar tijd uit tot allesbehalve een standaard muziekinitiatief. Je vindt er een bruisende ‘free space’ met dj– en producingstudio’s, een open ruimte en een community vol jonge makers. Een beweging die begon in Gent, maar ondertussen stevig wortelt in Europa en ver daarbuiten. 

Yalla is een platform dat actief inzet op talentontwikkeling via laagdrempelige workshops rond dj’en en produceren. En dat werkt: in het afgelopen jaar organiseerden ze meer dan dertig evenementen waar jonge dj’s en producers uit de MENA-regio (Midden-Oosten en Noord-Afrika) centraal stonden. Veiligheid, toegankelijkheid en inclusie staan hierbij voorop: geen ruimte voor discriminatie, wél voor expressie en verbinding.

“Wij zeggen bewust ‘free space’ in plaats van ‘safe(r) space’ – want wat voor de één veilig voelt, is dat voor de ander misschien niet,” - Lennart Thienpont

Een opvallend project binnen de werking is Club Hshoema — een nightlife concept waarbij jonge guest-curatoren uit de community zélf de line-up, sfeer en invulling van de avond bepalen. Die bottom-up aanpak zorgt voor maximale betrokkenheid en garandeert échte gedragenheid. De essentie van deze werking is lokaal: luister Belgisch, speel Belgisch. Muziek is één ding, die muziek ook een platform geven nog iets anders. Daarom richtte Yalla ook SAWNA Records op, een onafhankelijk label dat jonge makers begeleidt in het uitbrengen van hun werk. Niet alleen in België, maar in heel de wereld. 

“Onze werking is super intuïtief, bottom up en community driven. We doen gewoon wat goed voelt. We proberen de muziek die bestaat in de spotlight te zetten. Want er is zo veel, we zijn zo rijk. Niet in geld, wel in mensen, en in muziek.” - Bader Shashit

Met de extra financiële ondersteuning van Lotto hebben ze grootse plannen. Next step? Caïro, Egypte. Het plan: SAWNA ook daar uitbouwen, Belgische en Egyptische artiesten samenbrengen, en bruggen slaan tussen twee werelden die muzikaal véél gemeen hebben. Verder willen ze hun werking aan de Brugse Poort graag uitbreiden en zo meer mensen bereiken. Want: talent is universeel, maar kansen zijn dat niet altijd.

Aan de rand van Hoboken, op de voormalige industriële site van de Crown Packaging fabriek, nu bekend als De Blikfabriek, zit De Kiem sinds enkele jaren stevig geworteld. Wat ooit een directievleugel was, is vandaag een warme thuishaven voor muzikanten. Met drie repetitieruimtes en een volledig uitgeruste opnamestudio is De Kiem uitgegroeid tot een laagdrempelige plek waar lokaal talent kan groeien, experimenteren en samenwerken.

De studio, met daglicht, vintage vibes en een flinke dosis DIY-spirit, werd opgebouwd door muzikanten en voor muzikanten. Ken en Teun zijn de drijvende krachten. “We noemen het vaak een uit de hand gelopen hobby,” lacht KenPichal, een van de oprichters. “Maar het is wel een plek geworden waar muziek centraal staat, en waar iedereen welkom is.”

Bij De Kiem willen ze het zo toegankelijk mogelijk houden. Voor een zacht tarief kunnen artiesten hier repeteren of opnemen, en bij grotere projecten wordt er samen gezocht naar wat mogelijk is binnen het beschikbare budget. Naast de studio organiseert De Kiem ook ‘Intiem in De Kiem’, een reeks kleinschalige concerten in de repetitieruimtes zelf. Geen groot podium, maar kleine – intieme – concertjes. Zo bieden ze een podium aan wie de ruimtes gebruikt en nodigen ze de buurt uit om te ontdekken wat er allemaal gebeurt in dat niet meer zo verlaten gebouw.

Met de steun van Lotto wil De Kiem investeren in vernieuwing of vervanging van het technische materiaal dat intensief gebruikt wordt. “Een microfoon, kabels, drumvellen, ... gaan hier door heel wat handen. We proberen de kosten bewust laag te houden, maar dat betekent ook dat er vaak niet veel winst overblijft om materiaal aan te kopen.” Mocht er nog budget overblijven, willen ze ook graag de verwarming laten herstellen. “In de winter is het hier overleven met elektrische vuurtjes en gasbranders om wat warmte te creëren.”

Ze hopen er nog wat jaren te kunnen vertoeven en stilletjes aan uit te breiden: meer ruimte, een volwaardige podcaststudio. Op de lange termijn zien ze nog wel wat er gebeurd moesten ze uit het gebouw moeten. Voor nu is de focus helder: deze unieke plek levend houden, en blijven zaaien in het muzikale landschap van Hoboken.