Jay, Maxime en Arnout organiseren Stoemp!: “We willen dat Brusselse artiesten gezien worden”

Het Stoemp!-seizoen in de Brusselse cafés is weer volop in gang. Nieuw dit seizoen zijn Brusseleirs Jay, Maxime en Arnout, die van VI.BE groen licht kregen om hun geheel eigen Stoemp! avond te organiseren, van a tot z. Afgelopen zomer ontvingen ze onder begeleiding van heel wat experts een spoedcursus concertorganisatie, om vervolgens met hun ‘carte blanche’ aan de slag te gaan. Het resultaat ontdek je zaterdag voor het eerst, in de Schaarbeekse koffiebar Winok.

wysam nassiri

11.10.22

Features

Stoemp!

Voor Brussel, door Brussel. Dat is in essentie waar de drie ambitieuze organisatoren naar streven. De drie concerten staan dan ook in het teken van het creëren van nieuwe contexten waarin onze hoofdstedelijke muziekscène kan bloeien. “Er zijn veel straffe muzikanten, maar in verhouding te weinig speelkansen”, vertelt radiomaker Arnout Van Hove in zijn Stoemp!-cafe Winok in Schaarbeek. “Ik merk dat veel mensen die buiten het centrum gaan wonen, voor cultuur en evenementen toch terug naar het centrum trekken. Mij lijkt het net fijner om je in je eigen gemeente te verdiepen, zoals ik graag doe in Schaarbeek. Eens naar de lokale kapper gaan, ergens waar je nog nooit bent geweest een pint gaan drinken, dat soort dingen. En dit café is daar een uitstekend voorbeeld van. De buurt-vibe hier, de hoeveelheid lokale muzikanten die ze laten spelen en de geweldige open sfeer, komen perfect overeen met hoe ik in Brussel sta.”

Ik merk dat veel mensen die in een Brusselse wijk wonen, voor cultuur en evenementen toch terug naar het centrum trekken. Mij lijkt het net fijner om je in je eigen gemeente te verdiepen, zoals ik met mijn concertavond doe in Schaarbeek.

Arnout

Voor muzikante Jessica Rul (aka Maxime) is haar Stoemp! avond dan weer een kans om de opervlakkigheid van het Spotify-tijdperk te doorbreken. “We moeten niet altijd teruggrijpen naar de grote, zichtbare artiesten op de streamingplatformen. Talent is niet per se te meten in statistieken. Het is belangrijk artiesten op de voorgrond te plaatsen die de reach van de gevestigde namen niet hebben. We hebben ook vaak het idee dat een emerging artist zoiets nieuws en jong en sexy moet zijn, maar dat is niet zo. Dus het is aan ons organisatoren om de kans te geven aan mensen die hun muzikaal talent pas op latere leeftijd ontdekt hebben.”

Talent is niet per se te meten in statistieken. Het is belangrijk artiesten op de voorgrond te plaatsen die de reach van de gevestigde namen niet hebben.

maxime

Rapper Jay MNG wil van zijn concertavond echter geen verhaal van either/or maken. “Ik ben zelf van Brussel, en ik ken evenveel goede Nederlands- als Franstalige rappers. Als die twee kampen praten over mekaar is dat vaak met veel onwetendheid, omdat ze mekaar niet kennen of begrijpen. Ik wil voorbij die onnodige rivaliteit zien te geraken, en die twee werelden doen samensmelten.” Een zekere kruisbestuiving houdt de Brusselse muziek bruisend, weet Jay. “Iedereen kent een artiest als Frenetik, maar OG Gold dan weer niet. En dat is dan weer een ontdekking. Omgekeerd ook, het publiek komt bij wijze van spreken voor een bepaalde artiest, maar ontdekt er weer twee andere. Zo ontdekken mensen mekaar, ook binnen de scene zelf. Er is heel veel gaande, maar je moet dan ook op de hoogte kunnen zijn. En dat is waar Stoemp! van leeft.”

Ik ken evenveel goede Nederlands- als Franstalige rappers. Als die twee kampen praten over mekaar is dat vaak met veel onwetendheid, omdat ze mekaar niet kennen of begrijpen. Ik wil voorbij die onnodige rivaliteit zien te geraken, en die twee werelden doen samensmelten.

jay

Maar één avond

Met een overvloed aan vrijheid, biedt zich een reeks moeilijke beslissingen aan. Dat hebben de first-time organisatoren aan den lijve kunnen ondervinden. “De knoop doorhakken was het moeilijkste.” volgens Maxime. “Het is spijtig dat we maar één avond mogen organiseren. We zaten allemaal met een enorme lijst aan ideeën voor tijdens ons event, coole locaties en artiesten die we op het podium wilden zien. Maar we moesten kiezen en schrappen.”

Desalniettemin is zo’n carte blanche verre van een vergiftigd geschenk. “Die vrijheid is net wat het zo leuk maakt”, vertelt Maxime vol enthousiasme. “We maken ons die concertavond helemaal eigen. Als ze voor mij al de locatie of artiesten hadden vastgelegd zou dat minder mijn avond zijn geweest. ‘Wat past er bij mij?’, daar heb ik me vooral mee beziggehouden.” Ook Jay wilde zijn stempel drukken. “Het zou anders zijn geweest als we niet onze eigen sfeer konden neerzetten”. Arnout zette die vrijheid dan weer om in een nieuwe troef. “Als je geen bepaalde richting uitgestuurd wordt denk je meer na over hoe je het allemaal in elkaar gaat steken. Elk detail ligt in jouw handen.“

Als je geen bepaalde richting uitgestuurd wordt denk je meer na over hoe je het allemaal in mekaar gaat steken. Elke detail ligt in jouw handen.

Arnout Van Hove

Interessante uitdagingen als deze betekenen echter ook ups, downs en onverwachte wendingen. Dat mocht Maxime aan den lijve ondervinden. “Ik had in het begin twee andere artiesten geselecteerd. Een van de artiesten had mij on read gelaten, en de tweede vertelde me dat ze het eerst aan haar manager moest vragen. Die zei dan eerst heel enthousiast ‘ja!’, om dan een week later te laten weten dat de artieste op vakantie zou zijn tijdens mijn concertdatum. Ik heb geleerd dat je vooral niet moet verwachten dat elke artiest een super professionele omkadering heeft, want dat is zeker niet het geval.”

Arnout leerde de zaken uit verschillende hoeken te bekijken. “Het is zo gemakkelijk om over dingen te struikelen. Ik wil mijn concert in deze eerder witte koffiebar (Winok) organiseren, om de Afrikaanse artiesten die ik wil voorstellen in een nieuwe context te kunnen plaatsen. Toen vestigde iemand bij VI.BE mijn aandacht op de vraag of de koffiebonen van Café Winok wel fairtrade werden gesourced. En dat zijn ze inderdaad, maar het zou de ultieme belediging zijn voor die artiesten als dat niet het geval was. Dus, ook hier kom je het post-koloniaal vraagstuk tegen. En zo ver had ik niet doorgedacht. Zelfs met de beste wil van de wereld verlies je nog onbedoeld dingen uit het oog.”

Ook Jay kwam de nodige hobbels tegen, op weg naar de perfecte concertavond. “Op een bepaald moment ging het even mis met een van mijn geboekte artiesten. Ze gingen niet meer akkoord met de prijs. Hij was sinds ik hem boekte een pak groter geworden, en had op korte tijd grote stappen gemaakt. Ik zei nog ‘als het moet dan betaal ik wel uit mijn eigen zak!’. Ik wist dat ik kalm moest blijven, niet stressen, en hem zien te overtuigen het toch te doen. En dat is me gelukt. Ik heb hem op een bepaald moment aan de lijn gehad, we hebben rustig gebeld, en het is in orde gekomen. Ik ben geduldig gebleven, al moest ik wel even slikken toen ik zag dat er al affiches waren gedrukt met mijn line-up op (lacht).”

maxime, arnout en jay in café winok © tuguldur delgerzaya

Boven ons

Afgelopen zomer deelden Thomas Konings (Botanique), Laura Mwanambuka (AB), Ingmar Doumen (Brikabrak), Ruben De Vleeschauwer (PRG) en Jolan Huygens (Muziekpublique) tips en tricks rond programmatie, productie en communicatie. Dat het drietal kon leren van die muzikale grootheden uit onze hoofdstad, schrikte hen allesbehalve af. “Ik vroeg me altijd al af hoe zo'n hele organisatie werkte. Ik was me er wel steeds van bewust dat we leerden van experten op een hoog niveau. Hun budgetten, hun communicatie, dat is natuurlijk ongezien voor ons. Maar de tips en het advies die we kregen, waren ook op onze maat. Die twee contexten, tussen dat hyperprofessionele en wat wij in elkaar probeerden te steken, maakten er een uitdaging van. We moesten anders denken.”

“Door met de mensen achter de schermen te praten, wordt alles tastbaar”, beweert Arnout. “Wat mij vooral opvalt is dat zij meestal ook ‘gewoon’ muziekliefhebbers zijn met een passie voor muziek.” “Waardoor je denkt ‘wow, this could be me!’”, vult Maxime enthousiast aan. “Het brainstormgehalte lag heel hoog. Verschillende mensen zorgen voor verschillende ideeën. Zo merk je ook dat het op je eentje niet zal lukken. Al doende leert men denk ik , dus de eerste keer wordt vallen en opstaan. Een van de leuke dingen is dat we elkaar ondersteunen tijdens onze concertavonden. Het is niet alleen mijn avond, maar de onze.”

Al doende leert men, dus de eerste keer wordt vallen en opstaan. Het is leuk dat we elkaar ondersteunen tijdens elkaars concertavonden. Het is niet alleen mijn avond, maar de onze.

maxime

De youngsters steken hun ambities alleszins niet onder podia of banken. “Ik heb veel geleerd op mezelf, door gewoon te doen.”, vertelt Jay. “Er zijn weer meer deuren voor mij opengegaan zo. Maar, ik wil nog meer doen. Nog meer ontdekken, nog verder gaan op dit pad. Dit is voor mij een start, geen einde.” Ook voor Arnout ruikt dit alles naar meer. “Het was een enorme zelfbevestiging. Ik heb vooral beseft dat dit hetgeen is dat ik voor de rest van mijn leven wil doen. Alles dat er aan zo'n concert organiseren hangt, is vet. Of het nu communicatie is, of productie. Ik wil er mee bezig zijn, zelfs wanner het gaat over mailen of dingen die binnen eender welke andere context minder aangenaam zouden zijn.”

Wat betreft het op pad sturen van de volgende generatie Brusselse aspirant-organisatoren, is de boodschap duidelijk. “Doe je eigen ding, en ga er volledig voor”, klinkt het in koor. “Ik heb de kans gekregen om mijn eigen ding te doen, en ik heb ervan geprofiteerd”, vertelt Jay dankbaar. “Maar, durf ook risico’s nemen”, raadt Maxime aan. “Durf iets te brengen dat misschien een publiek kan aantrekken, maar er momenteel nog geen heeft. Ga niet voor het vanzelfsprekende. Zoek het potentieel, want in Brussel is dat bijna eindeloos.”

Ik wil nog meer doen. Nog meer ontdekken, nog verder gaan op dit pad. Dit is voor mij een start, geen einde.

jay