EMMA, de MMF en het rapport

De European Music Managers Alliance (EMMA) is een koepelorganisatie die vertegenwoordigers van de verschillende Europese Music Managers Forums (MMF) – nationale belangenbehartigers in o.m. België, Spanje, Estland, Finland, Polen en het Verenigd Koninkrijk – verenigt om te netwerken en informatie uit te wisselen. Voor dit onderzoek heeft ze samengewerkt met onderzoekers van de Erasmus Universiteit Rotterdam. 

Het onderzoek beantwoordt twee vragen: hoe ziet de Europese muziekmanagementsector eruit en wat zijn de noden van die muziekmanagers? Daarvoor bevroeg het 354 respondenten, aangevuld met zeven diepte-interviews over o.a. hun achtergrond, werken als manager, vaardigheden en omgaan met verandering. 

10 belangrijke inzichten en aanbevelingen

1. Van de 354 respondenten woont meer dan de helft in West-Europa, een vierde in Noord-Europa en de rest in Oost- of Zuid-Europa. Hun gemiddelde leeftijd is 40,9 jaar oud, en 7 op de 10 identificeert zich als wit. Meer dan de helft (51,3%) is vrouw, tegenover 46,3% mannen. Minder dan 1% is non-binair of heeft een andere genderidentiteit. 
2. Europese muziekmanagers zijn over het algemeen hoogopgeleid, maar slechts een derde heeft een opleiding of vorming als manager gehad. 96,5% van de respondenten leerde het vak al doende. Bijna 3 op de 5 managers heeft een eigen zaak of is freelancer. Ongeveer hetzelfde aantal wordt op commissie betaald. 
3. De Europese muziekmanagementsector bestaat daarmee vooral uit kleine tot middelgrote ondernemingen: de meeste hebben één (49,1%) of twee tot vijf werknemers (45%). Zo’n 4 op 5 managers ondersteunt een tot vijf acts. De meeste zijn actief in pop, electronic/dance of rock. 
4. De sector kampt met verschillende vormen van genderongelijkheid: 51,5% van de vrouwelijke managers valt in de laagste inkomensschalen, tegenover 27,1% mannen. Ook hebben ze vaak 2 jaar minder ervaring dan mannen van dezelfde leeftijdsgroep. Tot slot is het voor vrouwen minder waarschijnlijk om full-time te managen, zelfs over vergelijkbare inkomensschalen.  
5. De belangrijkste vaardigheden voor een muziekmanager zijn accounting, onderhandelen en oog voor (mentale) gezondheid, maar er is ook nood aan ondersteuning voor andere zaken, zoals syncing, legale kwesties en partnerschappen.
6. Er moet ook aandacht zijn voor hun financieel onzekere bestaan, netwerken en een goede woon-werkbalans, zoals deze getuigenis van een Britse manager aantoont: “(...) ‘I don’t work weekends and I try not to work in the evenings. Only if I know that something needs to be done. […] But there’s just rules and like, no one texts me on the weekend, only emails on the weekend, and I’ll respond when I want to respond.’ But she seems to be an exception to the rule. Issues of time are near the top of lists in terms of importance as well.”

Ter versterking van de sector vragen respondenten dat EMMA en andere sectororganisaties en gesubsidieerde instanties, de groei en ontwikkeling van de muziekmanagementsector ondersteunen en zo het volledige Europese muzikale ecosysteem versterken. 

1. Ondernemen moet duurzamer en veiliger worden, bijvoorbeeld door specifieke geldstromen en -structuren te ontwikkelen (zoals door aanpassingen in het streamingmodel en afspraken over eerlijke vergoedingen). Op die manier zijn muziekmanagers verzekerd van inkomen. 
2. Er is nood aan programma’s die de genderongelijkheid in de sector aanpakken en diversiteit in het veld stimuleren. Mentorschappen zijn een goed voorbeeld: ze voorzien niet alleen cruciale vaardigheden, maar leggen ook de basis van meer kansengelijkheid en diversiteit. 
3. Bronnen over mentale gezondheid zijn cruciaal. Voor managers is dit niet alleen een prioriteit, maar ook een uitdaging. En meer samenwerkingen in de muziekindustrie kan het welzijn van artiesten en professionals ten goede komen. 
4. Volgens de respondenten moeten koepelorganisaties als EMMA zich op beleidsniveau vooral inzetten voor wetgeving richting een gebruikersgericht streamingmodel en eerlijke vergoedingen voor artiesten. 

De onderzoekers voegen nog toe dat dit rapport, als eerste in haar soort op Europese schaal, nood heeft aan opvolging. Zo behoeven genderongelijkheid en inclusie in de industrie meer aandacht, en stellen ze o.a. voor om de correlatie tussen het aantal gemanagede artiesten en inkomen te verkennen. Ook kan de bevraging doorheen de tijd worden hernomen.